สมมา อะระหยัง: เคล็ดลับขายดีในร้านอาหาร วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2557 หน้า 68
หน้าที่ 68 / 135

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เขียนโดยคุณสุนันย์ เหมือนมณี เจ้าของร้าน ‘ขอนเงิน ขอนทอง’ จังหวัดสมุทรสาคร ที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการขายดีในร้านอาหาร โดยเฉพาะในช่วงที่ท่านพระอาจารย์พูดถึงการท่อง ‘สมมา อะระหยัง’ ซึ่งส่งผลให้การขายอาหารดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และมีลูกค้าเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ คำบอกเล่านี้นอกจากจะเผยถึงความรู้สึกของเจ้าของร้านเมื่อก่อนและปัจจุบันแล้ว ยังสอดแทรกแนวทางในการเพิ่มยอดขายผ่านการทำธรรมะในชีวิตประจำวันอย่างง่าย ๆ ซึ่งทำให้ร้านอาหารมีความสำเร็จขึ้นตามที่หวัง การใช้คำว่า ‘สมมา อะระหยัง’ ถือเป็นเคล็ดลับที่ทำให้ร้านอาหารไม่เคยมีของเหลือกลับบ้าน และลูกค้าก็นิยมบอกต่อด้วย

หัวข้อประเด็น

-การขายดีในร้านอาหาร
-เคล็ดลับการทำธุรกิจ
-ประสบการณ์เจ้าของร้าน
-การใช้ธรรมะในการทำงาน
-ขอนเงิน ขอนทอง จังหวัดสมุทรสาคร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

“สมมา อะระหยัง” ขายดีขายดี คุณสุนันย์ เหมือนมณี เจ้าของร้าน “ขอนเงิน ขอนทอง” จังหวัดสมุทรสาคร มีความรู้สึกว่าที่ผ่านมา 2-3 อาทิตย์ เราขายไม่ค่อยดี เงิน 5-6 พันบาทกว่าๆ ได้เกือบเย็น วันที่พระอาจารย์มา เรามีความรู้สึกว่า วันนี้ทำไมขายดี พระอาจารย์มาทรายดีทุกที แต่งไม่รู้ว่าเป็นพระมาจากไหน ก็ยังไม่ได้สนใจ ต่อมา ท่านบอกให้เรา “สมมา อะระหยัง” เสร็จแล้วพอท่านกลับไป เราก็ “สมมา อะระหยัง” มีความรู้สึกว่า วันนี้ขายดี ขายได้หลายพัน ก็ยังไม่คิดอะไร พอวันอาทิตย์หยุด วันจันทร์มาขายได้รว่มมีมิ จากเดิมอย่างมากก็ 7 พัน 6 พันกว่า แต่นั้นได้ร่วมมีมิ ข้าวหม้อใหญ่อร่อรมาด หม้อนี้หมดรวด ๆ เที่ยง แต่ตอนนี้หมดเร็วกว่เดิม ธรรมดาวันหนึ่งขาย 2 หม้อ กินเวลาไปบ่าย ๆ แล้ว แต่เดี๋ยวสักพัก 3 หม้อก็หมด “สมมา อะระหยัง” ได้ผลจริง ๆ เป็นอะไรที่ทำได้ง่าย เข้าห้องน้ำ ก็ท่อง nó หมั่นถ้วนธรรม คัดบ้างก็ขายไม่ค่อยดี แต่ทำไมวันนี้ก็ถ้าขายดี กววนตอนทำกับข้าว พอลูกค้าสั่งก็บูไป “สมมา อะระหยัง” ลูกค้าก็พูดว่า แม่คนนั้นน่ะอะไรหรือเปล่าเสียงเพลง แต่เราไม่ไดร้องเพลง เราท่อง “สมมา อะระหยัง” พอลูกค้าจะสังเราทิ้ง เรา “สมมา อะระหยัง” หนใด หนหน หม ล้างกระทะ หรือผัดข้าวก็ก่อง “สมมา อะระหยัง” ลูกค้าก็นิให้ร่อยกลับไป แล้วไปบอกต่อ ๆ กันมา กับข้าวทุกวันนี้ไม่เคยเหลือกลับบ้านเลย ตั้งแต่พระอาจารย์บอกให้ห้อง “สมมา อะระหยัง” กับข้าวทำยังไงเหลือกลับไป ต้องเจียวไม่ทำกับข้าวกินที่บ้าน เวลาทางก็มีความรู้สึกว่า ท่องไป ๆ แต่ไม่ได้ยินเสียง มันจะเบา ๆ เราไม่ได้นินเสียงเราเลย แต่เหมือนยังท้องอยู่ “สมมา อะระหยัง” เสียงหายไป แต่ยังท้องอยู่ เราถึงว่าเราเป็นอะไรหรือเปล่าเหมือนเสียงเบาไป ค่อย ๆ หดดูไป
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More