ข้อความต้นฉบับในหน้า
“สมมา อะระหยัง” ขายดีขายดี
คุณสุนันย์ เหมือนมณี
เจ้าของร้าน “ขอนเงิน ขอนทอง” จังหวัดสมุทรสาคร
มีความรู้สึกว่าที่ผ่านมา 2-3 อาทิตย์ เราขายไม่ค่อยดี เงิน 5-6 พันบาทกว่าๆ ได้เกือบเย็น วันที่พระอาจารย์มา เรามีความรู้สึกว่า วันนี้ทำไมขายดี พระอาจารย์มาทรายดีทุกที แต่งไม่รู้ว่าเป็นพระมาจากไหน ก็ยังไม่ได้สนใจ
ต่อมา ท่านบอกให้เรา “สมมา อะระหยัง” เสร็จแล้วพอท่านกลับไป
เราก็ “สมมา อะระหยัง” มีความรู้สึกว่า วันนี้ขายดี ขายได้หลายพัน ก็ยังไม่คิดอะไร พอวันอาทิตย์หยุด วันจันทร์มาขายได้รว่มมีมิ จากเดิมอย่างมากก็ 7 พัน 6 พันกว่า แต่นั้นได้ร่วมมีมิ ข้าวหม้อใหญ่อร่อรมาด หม้อนี้หมดรวด ๆ เที่ยง แต่ตอนนี้หมดเร็วกว่เดิม ธรรมดาวันหนึ่งขาย 2 หม้อ กินเวลาไปบ่าย ๆ แล้ว แต่เดี๋ยวสักพัก 3 หม้อก็หมด
“สมมา อะระหยัง” ได้ผลจริง ๆ เป็นอะไรที่ทำได้ง่าย เข้าห้องน้ำ ก็ท่อง nó หมั่นถ้วนธรรม คัดบ้างก็ขายไม่ค่อยดี แต่ทำไมวันนี้ก็ถ้าขายดี กววนตอนทำกับข้าว พอลูกค้าสั่งก็บูไป “สมมา อะระหยัง” ลูกค้าก็พูดว่า แม่คนนั้นน่ะอะไรหรือเปล่าเสียงเพลง แต่เราไม่ไดร้องเพลง เราท่อง “สมมา อะระหยัง” พอลูกค้าจะสังเราทิ้ง
เรา “สมมา อะระหยัง” หนใด หนหน หม ล้างกระทะ หรือผัดข้าวก็ก่อง “สมมา อะระหยัง” ลูกค้าก็นิให้ร่อยกลับไป แล้วไปบอกต่อ ๆ กันมา กับข้าวทุกวันนี้ไม่เคยเหลือกลับบ้านเลย ตั้งแต่พระอาจารย์บอกให้ห้อง “สมมา อะระหยัง” กับข้าวทำยังไงเหลือกลับไป ต้องเจียวไม่ทำกับข้าวกินที่บ้าน
เวลาทางก็มีความรู้สึกว่า ท่องไป ๆ แต่ไม่ได้ยินเสียง มันจะเบา ๆ เราไม่ได้นินเสียงเราเลย แต่เหมือนยังท้องอยู่ “สมมา อะระหยัง” เสียงหายไป แต่ยังท้องอยู่ เราถึงว่าเราเป็นอะไรหรือเปล่าเหมือนเสียงเบาไป ค่อย ๆ หดดูไป