สัมมาวายามะ และ อริยสัจ 4 : หน้า 93/135

สัมมาวายามะ สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ พระพุทธองค์ทรงปฏิบัติธรรมหมั่ง คำดี 8 องค์เหล่าไปเรียบร้อยแล้ว แล้วก็สอนพระอรหันต์ให้ปฏิบัติตาม สอนชาวโลกให้ปฏิบัติตาม อันที่จริงแล้ว ชาวพุทธได้เนื้อก็เสมาเยอะ ได้ยินเรื่องอริยสัจ 4 เนื้อเรื่องอริยสัจ 4 เนื้อเรื่องต่าง ๆ ที่หลวงพ่อมาพูดนี่ไม่ใช่ไม่เคยได้ยิน เคยได้ยินแล้ว แต่ภาพที่เกิดในใจยังไม่ชัดเจนมากนักหรือบางอย่างชัดเจนแต่ไม่มะติดในต่อเป็นภาพใหญ่ ข้อมูลที่ได้รับจึงอยู่ในลักษณะความทรงจำ ยังเอามาใช้งานไม่ได้ ยังเป็นเพียงความฉลาดหรือปัญญาในระดับความจำ ดูที่ของความรู้ยังไม่เต็มที่ เราจำต้องนำความรู้ทั้งหมดนี้เข้าอู่ร่วมธรรมหงส์ ๘ ในภาคปฏิบัติ เพื่อพัฒนาเข้าสู่ความฉลาดในระดับญาณทัสนะหรือการเห็นด้วยธรรมภายใน เมื่อคืนไปความสงบก็เกิดขึ้นภายในใจ ล่วงจจากระทั่งเห็นพระธรรมภายในในใจ เห็นได้เมื่อไร กิเลสจะถูกทำลายทันที เหมือนเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นพ้นขอบฟ้า ก็ขับไล่ความมืดที่หุ่มหอโลกได้ทันที เรื่องอริยสัจ 8 ในภาคปฏิบูนี้ นักสร้างบาปต้องมีมารวมเหล่านี้ขัดเจนอยู่ในใจ แล้วไม่ประสงค์กิเลสใด ๆ นอกจากตัวเองไม่หวั่นไหวแล้ว กลับมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไป มีกำลังใจที่จะบำเพ็ญเป็นลายมนตรัขของชาวโลกให้มาปฏิบัติธรรมต่อไป เพื่อให้มาบรรลุคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งมาศึกษาความจริงอันประเสริฐนี้ ประกาศ ที่เรียกว่า “อริยสัจ 4” นี้ให้ลงได้ ความจริงเรื่องเหล่านี้ไม่ต้องการเกินไปในการทำความเข้าใจ เพียงแต่ผ่านมาเร่งไม่ให้หยุดพิจารณาอย่างจริงจัง เราเองไม่ด้นงั้นสมาธิอย่างต่อเนื่อง หรือคงไม่ได้ทำการบ้าน 10 ข้อ มาอย่างต่อเนื่อง ทำให้น้อยและรู้สึกท่างไกลจากตัวเราเหลือเกิน แต่เมื่อเราตั้งใจทำการบ้าน 10 ข้อมาอย่างดีว่า อริยสัจทั้ง 4 ข้อ ไม่ได้ากอย่างที่เราเคยกลัวมาก่อน ขอให้เราฝึกแล้วพัฒนาความเข้าใจหรือปัญญาของเราจากระดับความจำสู่ระดับการบิดจนกระทั่งกลายเป็นวิสุทธิ มีความใฝ่ใจปฏิบัธรรรมงค์ ลามารทำใจหยุดทำใจจินจิงเข้าถึงพระธรรมภายใน เข้าไปสู่ระดับญาณทัสนะ คือการรู้ การเห็น ด้วยญาณของธรรมภาย ปราปกิเส ให้สิ้นเชื่อไม่เหลือเศษ สามารถทลายคฤคู่อโลกนี้ให้เป็นอัครรัจโดยพลัน นับแต่นี้เป็นต้นไปเทอญ..