ข้อความต้นฉบับในหน้า
นางไปกึ่งถึงวัยอันสมควร วันหนึ่งขณะนางทำหน้าที่แม่บ้านเหมือนทุกวัน นางก็ดับป่วยอยู่ละหันทันนั้นและสิ้นชีวิตทันที ด้วยอานุภาพแห่งการเป็นลูกสะใภ้ที่ดี เป็นศรีภรรยา และหมุนทำบุญไม่เคยขาด ส่งผลให้หนูน้อยใบเกิดบนภพดาดั่งสัง มีพิธีวิมานที่สวยงาม มารอรับ อนาถบริเวณรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ อานุบริบทรอบวงมานี้ผู้คนก็ตื่นเต้นในความยิ่งใหญ่รอรับ
ปรารถนาจะให้นางเหล่าพฤกษาของนาง จึงถามว่า "ภูด่านเทพผู้มีอานุภาพมาก ท่านอยู่ในวนามที่มีเสาสร้างตัวด้วยเพศุรีล้าน มีรัศมีประจายงดงาม ท่านนั่งอยู่ในวนานั่นจิตอล้วนการ สำแดงฤทธิ์ได้ต่าง ๆ เทพอัปสรบริวารก็จูงรับให้ท่านได้รำเป็นบันเทิงใจ ดูอ่อนเพียม้ออำนวยคุณมาก ท่านได้บรรจุฤทธิ์แล้ว เมื่ิอครั้งเป็นมนุษย์ ท่านได้ทำบุญอะไรเอาไว้ จึงมีอานุภาพรุ่งเรืองและวรรณะว่างไหว่ไว้ในทุกกิจ" เทพิด้ายอันตรัฉิงบูรพาจารย์เคยทำเอาไว้ รู้สึกปลื้มใจเป็นบุญกุศลที่ได้ทำไว้ อย่างดีเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ญาณกรเรียนท่านว่า "เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ดีฉันเป็นอุบาสกาของพระผู้พระภาคเจ้าผู้ธรรมจักษุ ฉันเป็นผู้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ งดเว้นจากการลักทรัพย์ ยินดีเฉพาะสามัญตน ได้ทำหน้าที่ของศรีภรรยาอย่างสมบูรณ์ ไม่กล่าวคำเท็จ