ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ:
"อย่าเป็นผู้มีความประมาท
อย่าไว้ตัวว่าที่เข้าที่ไหนก็ได้ อยู่ที่ไหนก็ได้นั้นเลย แค่คำว่าเข้าที่ไหนก็ได้นั้นจริงๆอยู่ข้าง เพราะเหตุใด ก็เพราะว่าความสามารถแห่งการงานได้น้อยไป ไม่สู้งานกับความเจริญ แห่งมั่น เมื่อลืมอย่างไร ท่านก็ต้องงานไปพล่าจน เมื่อมีทีท่าว่ามาอีก ท่านก็ถ่ายถอดเปลี่ยนแปลงไป ให้ท่านจะไม่รู้เท่าเหตุการณ์เท่าไร ท่านเป็นนาย ท่านต้องรู้ได้ว่า ใครมีความสามารถอย่างไร ความประพฤติชีวิตคืออย่างไร มีเสียหายมาแล้วอย่างไร ท่านย่อมจะ รู้สึก และบางท่านท่านรับคนที่มีมลทินมองไว้บ้าง กับบางท่าท่านเห็นจะว่าเป็นเก่าแก่อา ถิ่งไม่บารูปเปิดเผย ถููงอย่างไม่ถึงถื่นนาน ซึ่งเป็นการควรระวังแก่ๆ แต่ก็ระนั้นก็ตี เมื่อท่านได้พบหน้าเข้าถึงใจแล้ว ก็อาจถึงการมีมลทินได้เสมอ ๆ คงจะไม่แปลกใจวาดใจได้เป็นนดี
เพราะฉะนี้ พึ่งเอ่ย อย่าได้ว่าถ้อตัณเป็นแต๋ดไป ฌานไปก็ถ่ายหยามเดินเถิดน่ะ ให้พื่อนผงคิดเสียวทำที่ดีไรก็ได้รับผลของความไม่เร็วก็ช้า ทำอย่างก้องต้องรับของช้าไม่รู้ก็ช้า เหมือนกันเสียดแบบนี้ ก็จะตรงกันข้ามทำเป็นขาว ทำดีได้ชั่วไม่ได้มีเสียดเลย ถ้าการจะมองแกล้งคงไม่เพราะ ถ้าเปลเสียดเลยดีกว่า เพราะไม่ควรจะถือเอามันทางปฏิบัติ
จุดมุ่งหมายข้อได้เตือนเราว่า บางครั้งที่เราทำงานนบพรุ่ง ขาดความรับผิดชอบต่อผู งาน หรือบางครั้งถึงกับทำความช้า ก็ไม่เห็นเจ้าหน้าที่ว่าอย่างใด อย่าได้คิดว่าเจ้าหน้าที่ไม่รู้หรือจับผิดเราได้ แต่ที่เขาไม่เอาร้องเรานั้น คงว่าถึงกันเจนแทนเราได้ เขาจึงจำเป็นต้องกดฟันทันไว้ วันใดวันนึงเขาได้คนดีว่าเรา วันนั้นเขาไม่ต้องการเอาต่อไป เพราะฉะนั้น อย่าได้ประมาทหลงตัวเอง ใครที่ทำความผิดไว้ ไม้เก็บผู้คนรับอาจจะทำให้ท่านต้องหวาดกลัวมิรู้ไว้ เพราะยังไงก็ตามก็ไว้เลิกเสียดกลับมาแก้ไขตัวเอง มันนั่นวันใดท่านได้พบคนดีกว่าที่เรา ท่านก็ไม่ต้องการเอาด้วยต่อไป แต่ที่ผ่านมาเราผิดพลาดแล้วรู้จักปรับปรุงแก้ไขจนกระทั่งดีขึ้นมา ต่อไปข้างหน้า แม้นท่านจะไปพบคนที่แค่เรา ที่ดีกว่าท่านก็ต้องยึดเราก็ เพราะตอนนี้เราเป็นคนดีดังที่ท่านต้องการแล้ว
สิงหาคม ๒๕๕๙ อยู่ในบุญ"