ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทรงมาลัย ทรงพัสดุราภรณ์อันสวยงาม วิวม
ตั้งแก้วไฟดูอยู่ยงท่านโอพาร์ เร็วดังใจ ไปได้
ตามใจปราณา ส่องแสงประกายสดใสผิว
ลวดหลีเมเม ท่านทำบุญอะไร จะมีวรรณะ
สว่างไสวอย่างนัน่
เทพนารู้สึกปลื้มปีติที่พระมหาเทระ
ผู้เปี่ยมล้นด้วยคุณธรรมและคุณธรรมให้เกียรติ
มามากบ่งหน้า ประดุจมาน จึ่งบอบบุราม
ของตนว่า
“พระคุณเจ้าผู้เป็นเนื้อบุญของโลก
เมื่อครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ดิฉันเป็นเพียงหญิง
ชาวบ้านธรรมดา ได้กว่ายอาสะแด่หนุ่มกิ๋น
ที่สำมะนิดให้มาจับกาดาหารที่บ้าน ดิฉัน
ได้อุทิศกา ระทำอุบายลีลา และถวายทานอย่าง
เต็มกำลัง ด้วยความเลื่อมใสในพระสงฆ์มี
จริงอีดงาม จึงขอร้องให้สามีทำบุญ
พระสงฆ์อย่างงามเสมอ โดยเฉพาะอาสนะที่
จัดไว้รองรับพระสงฆ์นั้น ดินจึงจัดทำผ้า
ที่มีราคาและประณีต ใช้ผ้าสีอายาดานด
ถอดสีเมเม ท่านทำบุญอะไรจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใสนี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง
ผ่องใส่นี้นี่ เพราะบุญนั้นดิฉันจึงมีวรรณะเปล่งแสง