ข้อความต้นฉบับในหน้า
หยุดจิต หยุดน้ำตา
สุขทุกท่า สุขปุ่น ยุติ กามนิปาติ
จิตนั้นเห็นได้แสนยา ละเอียดอ่อนนียนัก มักตาไปทอวนเท่าใด
(บ.ซี.๒๕/๑๓)
ธรรมดาของจิต เรายังได้ยาก เห็นได้ยาก รู้ทันได้ยาก
เพราะมีความละเอียดอ่อน มีความง่วงไงนั่น
บ่อยครั้งจิตติดอยู่ในอารมณ์ปรารถนาใครได้
มีความรัก มีกิเลส มีใจ มีเสียใจ
เมื่อถึงคราวเสียใจ ก็อาจได้เสียน้ำตา
แต่บางเวลา น้ำตาก็ชวยฝ่อนคลายให้เราบ้าง
น้ำตาไม่ได้แก้ปัญหาทุกอย่าง แต่บางคราวปลดปล่อยมันบ้างดี
น้ำตาหลังกับบุญใจดำกว่านล้อออกไปให้ครูดูเห็น
ร้องเพลงให้ร้องเป็นหมู่ ร้องให้ร้องคนเดียว
การร้องเพลงเป็นหมู่ เพื่อเพิ่มความสนุก
การร้องให้คนเดียว เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าบางทีเราก็อ่อนแอเป็น
คนที่เข้มแข็งวันนี้ ยากนักที่จะไม่เคยเสียน้ำตามก่อน
เรื่องเศร้าPassed ไปแล้ว น้ำตาก็ล้นไปแล้ว ไม่เพียงหวนไปคร่ำหรือเสียใจอีก
รู้ทันจิตของเรา ทิศทางให้แข็งแรง
หยุดจิตเลิกพูดจาน หยุดน้ำตาไว้เพียงแค่นี้
ไม่ให้ตกในอำนาจแห่งความพ่ายแพ้
ยืนหยัดอย่างกล้าหาญ มุ่งสู่ชัยชนะตลอดไป