การใช้ช่วงว่างเพื่อการพัฒนาตนเอง : หน้า 92/124

ช่วงว่างก็ ‘สัมมาะะห์’ ไป เมื่อคิดถึงงานว่าตรงนั้นจะทำอย่างไร ตรงนี้จะทำอย่างไร ความคิดก็เป็นระบบไปหมดเลย ถ้าใจเรากวานประจำ เราไม่รู้สึกอะไรเลย คิดว่าข้างในเขาจัดระบบ ให้เราคิดเราทำแบบสบาย ๆ พอกลับมาบ้าน ก็คิดงานไป ช่วงว่างก็ “สัมมาะะห์” ไป เมื่อ คิดถึงงานว่าตรงนั้นจะทำอย่างไร ตรงนี้จะทำ อย่างไร ความคิดก็เป็นระบบไปหมดเลย ถ้าใจ เรากวานประจำ เมื่อก่อนวันหนึ่งว่างมากได้ครั้งสองครั้ง มั้งแต่งบ้าง แตกรับไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว งานก็ได้ “สัมมาะะห์” ก็ไง ใครไม่เชื่อ ลองดูได้เลย มีความสุขมาก ๆ เพราะว่าช่วงที่เรา “สัมมาะะห์” พอเราทำทุกวัน เราจะตรึมได้ ทั้งวันจนเป็นนิสัย แต่ต้องทำตลอด ถ้าผานไปนาน จะต้องเริ่มต้นใหม่ หลักของงานว่าง “สัมมาะะห์” ให้ บังเกิดผลดีอย่างรวดเร็ว คือ การกวานโดยให้ เสียงดังออกมาจากลำท้อง ณ ตำแหน่ง ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ วานอย่างเบา ๆ สบาย ๆ ถทำได้อย่างต่อเนื่องทุกลมหายใจ เข้าออก ใจจะละเอียดยิบ ความเห็น ความจำ ความคิด ความรู้ จะถูกจัดระเบียบให้รวมหยุด เป็นจุดเดียวกันโดยอัตโนมัติ และนำพาไปสู่ การบรรลุธรรรมได้ในที่สุด