ข้อความต้นฉบับในหน้า
มีปัญญาฟังแล้วก็เชื่อ แล้วก็ทำตามท่าน ก็จะได้เป็นอย่างที่ท่านเป็น หรืออย่างน้อยก็เป็นบุญกุศลที่จะเป็นกำลังให้บรรลุผลผลนิพพาน เช่นเดียวกับพระองค์
"เพราะฉนั้น เรามีเวลาในโลกมนุษย์นี้จำกัด จึงจำเป็นต้องใช้เวลาให้คุ้มค่ามาก ๆ ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเราให้มากที่สุด เพราะเราเกิดเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง อย่างน้อยก็มีสร้างบารมีย่อมเราต้องเก่ง ๆ นี้ไปถ้ามีบารมีมาก เราจะได้ใช้ในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้ง่าย อุปสรรคของชีวิตก็มีน้อย ถ้าบารมีออยู่บารมีก็มา เราเกิดมาเพื่อการนี้
"ใครได้สร้างบารมีก็มีแต่ในครรภ์มารดาต้องถือว่าลุยอดเลย ครูใหญ่ยังไม่มีบูญบานนั้น ทั้ง ๆ ที่เกิดใกล้วัด แต่ช่วงโตแล้วจึงเข้า-วัด เพราะฉนั้นถ้าใครใครสร้างบารมีก็มีแต่ในครรภ์มารดาต้องถือว่าลุยอดเลย ครูใหญ่ยังไม่มีบูญบานนั้น ทั้ง ๆ ที่เกิดใกล้วัด แต่ช่วงโตแล้วจึงเข้า-วัด เพราะฉนั้นถ้าใครใครสร้างบารมีก็มีแต่ในครรภ์มารดาต้องถือว่าลุยอดเลย ครูใหญ่ยังไม่มีบูญบานนั้น ทั้ง ๆ ที่เกิดใกล้วัด แต่ช่วงโตแล้วจึงเข้า-วัด เพราะฉนั้นถ้าใครใครสร้างบารมีก็มีแต่ในครรภ์มารดาต้องถือว่าลุยอดเลย ครูใหญ่ยังไม่มีบูญบานนั้น ทั้ง ๆ ที่เกิดใกล้วัด แต่ช่วงโตแล้วจึงเข้า-วัด เพราะฉนั้นถ้าใครใครสร้างบารมีก็มีแต่ในครรภ์มารดาต้องถือว่าลุยอดเลย
เราพึ่งแล้วอาจจะหว่าต่าอยู่ในครรภ์ มารดาแล้วจะสร้างบารมีก็ต้องยังไง นั่นคือบุญของลูกกับฟอเมร่วมกัน โดยเฉพาะเมื่อพ่อ
ส่งให้ละเอียดของลูกไปอยู่กับแม่แล้วเป็นหน้าที่ของแม่ที่ต้องดูแลลูกอยู่ในครรภ์ของแม่ก็ต้องผูกพันเป็นหนึ่งเดียวกัน ถ้าลูกเป็นเด็กมีบุญมาเกิด เวลาอยู่ในครรภ์มารดาก็จะกระตุ้นให้มารดาอยากจะสร้างบารมี ตลอดเลย ถ้ะแพ้ทองก็แพ้ทองด้วยศัลธรรมเหมือนแพ้ทองสีขาว คือ ทำความทรงบรมให้แม่ยากสร้างบุญ พ่อแม่สร้างบุญ อาการแพ้ทองนั้นก็จะจับไป เหมือนสายฝนที่ปลายลงมาทำให้เปลวความร้อนอุ่นที่แผ่นดินในดูร้อนร้อนขึ้นไปอย่างนั้น
"ซึ่งเรื่องราวท่านองค์ก็มีมาแล้วในพระไตรปิฎก ที่เวลาผู้มีบุญมาเกิดจะให้มารดามีความรู้สึกออกฟังธรรมบ้าง อยากจะกินข้าวบ้าง หรืออยากรักษาศีลบ้าง อยากทำทานบ้าง อยากเป็นผู้นำบุญบ้าง หากพ่อแม่ได้ทำบุญหรือได้ไปชวนคนสร้างบุญคนแล้วรู้สึกสุขใจ? อาการแพ้ทองก็จะหย่าไปอย่างนี้ เป็นต้น" ฉบับนี้มารดิตาม Case Study ด้านต่อไปนี้