การทำบุญและผลแห่งกรรม : หน้า 7/124

กรุงเทพฯ ท่านรับบาตรแล้วประสงค์จะฉันในเวลาพล และเดินผ่านหน้าบ้านของฉัน พอฉันเกิดศรัทธา สถานะรู้ความาของท่าน จึงกล่าวว่า "นิมนิดใจค่ะ ขอทานโปรดขึ้นบนอาสนะ ขึ้นนิดตาถารเกิด" แล้วฉันก็จัดตั้งอย่างดี ผู้ลำเหลืองบนตั่ง ได้บริจาคทานด้วยความเคารพ และตั้งความปรารถนาว่า ขอบคุณของเรานี้ จงเป็นปัจจัยให้ตั้งทองในอนาคตกาลเกิด เมื่อพระเถระฉันภัตสักการะเสร็จ ท่านล้างมาดแล้วกลาบไป ฉันน้อมว่า "ท่านเจ้าคะ อาสนะนี้ฉันถวายแก่ท่านแล้ว ขอได้โปรดใช้สอยเพื่ออนุเคราะห์ฉัน จริงจังนั่นไว้ แล้วท่านก็ทางไปอวยพรด้วยดีฉันถึงบุญพิเศษครั้งนั้นได้ จึงเกิดความปลื้มปีติ ต่อมา ดิฉันลั่มป่วยลงและเสียชีวิต ด้วยโรคมะเร็ง เมื่อละโลกแล้ว จึงบังเกิดในวิมาน ตั้งทองสมปรารถนา ที่ตั้งใจเอาไว้ นี้เป็นผลรวมเล็กน้อยของฉัน ฉันเป็นเหตุให้ฉันมีอุปภาพรุ่งเรืองนี้" พระเถระอนุโมทนาในบุญกุศลนั่น ได้ทำไว้แล้ว จากนั้นจึงเหาะกลับมายังโลก มนุษย์ และเทวสอนให้มนุษย์ไม่ประมาณในการสังสมบุญดังที่เทพอีกล่าวบรรกสำหรับบุรพกรรมให้ฟังซึ่งหากบุคคลได้ตั้งใจทำบุญด้วยจิตเลื่อมใส ทำถูกเนื้อบุญ และนึกถึงบุญนั้นน้อย ๆ บุญนั้นก็จะส่งผลลิ้นใหญ่ไฟผล ให้ได้สวย ทิพย์สมบูรณ์ที่พระเถระได้ประสบพบเห็นมาแล้ว เราจะเห็นว่าเสียบเดินทางไปสู่วิธีที่สุดไม่มีอะไรไปว่าจะบุญ บุญจะอำนวยผลให้เราได้ในชาตินี้ในชาติหน้า สวยทิพย์-สมบัติเป็นเวลายาวนานเกินกว่าจะอุ้ยอ้ายของมนุษย์ยุคนี้มากมายหลายเท่า แม้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ บุญก็จะคอยสนับสนุนส่งเสริม