ข้อความต้นฉบับในหน้า
ช่อมนี้มีคำตอบ D M C
ในห้องของเดี่ย จึงพนฉลากยนะยะปว่า "ใช้ เขาป่วย เพื่อจะไปกราบหลวงปู่เหว่วัดดอยรักษามะเร็งต่อมน้ำเหลือง" ไม่มีใครรู้เลยว่า เดี่ยเป็นโรคมะเร็ง เพราะเดี่ยบอกว่าเป็นเนื้ออกธรรมดา
ลูกเป็นห่วงเดี่ยมากค่ะ เพราะเดี่ยไม่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ในคำษะของเดี่ยพระคือคนนี้เกี่ยมาถามกิน เวลาเห็นพระเดี่ยบอกว่า "ยังแข็งแรงอยู่ ทำไมไม่ไปทำมาหากิน มาบวดทำไม..เสียเวลา ที่ดินในเมืองไทยยังดูมสมบูรณ์มาก"
แม่ของลูกมีครอหนึ่ง คือ เฉพาะช่วงฤดูร้อนจะมีการทางประสาทเกิดขึ้นทุกปี มีอาการตาแข็ง ไม่อยากหลับนอน ท่านจะพูด ๆ พูดดี๊ดี๊แต่ดีที่ถูกด้นจากคุณย่าและญาติ ๆ ของเดี่ย กล้ย ๆ น้อยใจเป็นเช่นนี้แต่ละครั้งประมาณ 4-5 คืน
พอแม่อายุมากขึ้นอาการก็หนักกว่าเดิม พูดไปร้องไห้ไป บางครั้งร้องเพลงจิ้ม ยิ้มแล้วก็หัวเราะ ต่อมามีอาการชักเกร็ง หลังจากชักครั้งนั้น เวลาอาการ แม่จะพูดจคิตเดิม ๆ ด้วยอารมณ์ที่เกี่ยวราว ไม่ใช่น้อยใมเหมือนครังแรก ๆ
ต่อมา กลางเดือนมีนาคม 2533 แมต้องเข้าโรงพยาบาล หมอเอกเชลงดูว่ามีเลือดออกในสมองมาก ต้องผ่าตัดด่วน แต่ไม่ทันได้ผ่าด แมสิ้นใจ รวมอายุประมาณ 55 ปี
น้องชายคนที่ 2 ของลูก ตอนเด็ก รูปร่างผอมบาง เป็นคนเงียบไม่ชอบพูดกับใคร การเรียนค่อนข้างดี เมื่อเรียนอยู่ชั้น ม.6-