ต้นบัญญัติสมายาไทย ตอนที่ ๘ : หน้า 82/132

อุโบสถ ต้นบัญญัติสมายาไทย เรื่อง : พระราชภาวนาจารย์ (หลวงพ่อทัตตชีโว) ต้นบัญญัติสมายาไทย (ตอนที่ ๘) หมวดที่ ๒ โภชนาปฏิสังขฤต ข้อ ๓ “ภิษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักรับแกงพลสมควรแกข้าวสุก” ข้อ ๔ “ภิษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักรับมื้อบาตแตพอเสดเสร็จขอปกตมาร” __________________________________________________________ ข้อ ๓. “ภิษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักรับ ลำอ่างอย่างน่าเสียดาย เพราะเรื่องกินแก่ ๆ แกงพลควรแกข้าวสุก” คำว่า “แกง” ในที่นี้ หมายถึงกับข้าวมันเอง มายากาในการรับบาตร ข้อนี้ ท่านป้องกันไม่ให้พรึดเดินผ่านทาน ผู้ใส่ข้าวเปล่า เพื่อรับเปรอะแตะมีบีข้าว รวมทั้งมุ่งเตือนว่า อย่ากินข้าวเต็ม เวลา รับบาตรมาแล้ว เอามันนวมกันก็อย่ากัดคุณ กับข้าวไว้เฉพาะตัว เฉลียว ๆ กันไปหวังถึง จริงอยู ใคร ๆ ก็รอค บกับข้าวซึ่งมีกันเนื้อ ทั้งใน ทั้งผัก ให้คุณค่าหน้าทางด้านปรตี สูง มีประโยชน์ต่อร่างกายมากกว่าข้าวซึ่งมีแต่ แป้งและน้ำตาล แต่ย่างได้ตาม เมื่อววมวง รับประทานอาหารกันหลาย ๆ คน จะร่มมาก ถึงคุณค่าอาหารอย่างนี้เองอาจไม่ได้ ใครกันก็วิชากินแต่นข้าว ตึกเอารวมกัน จะกินคนเดียวให้หมดอย่างนั้น ไม่ซา เพื่อน ๆ ก็เหม็นหน้า ไม่มีใครอยากคบด้วย เพราะว่ามีภาระทำที่ส้อนสลัีเห็นแก่ตัวจิต ความน่ารักที่เกิดจากนิสัยดี อย่างอื่นก็ ____ ๔๐ อยู่ในบุญ เมษายน ๒๕๕๙