ประวัติและความสำคัญของพระธรรมในภาคเหนือไทย วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2559 หน้า 94
หน้าที่ 94 / 156

สรุปเนื้อหา

ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 19 สังคมในภาคเหนือของไทยได้เริ่มยึดถือพระธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนา ผ่านการจารึกในอักษรธรรมล้านนาในวัดต่างๆ แต่เทคโนโลยีการพิมพ์สมัยใหม่ทำให้ความนิยมในการจารึกลดน้อยลง ส่งผลให้ต้นฉบับที่สำคัญบางส่วนถูกลืมเลือนและเสื่อมสลายตามกาลเวลา ข้อมูลเกี่ยวกับจารึกพระเจ้าสวาหิสิทธิ ๑ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของอักษรโบราณที่สื่อสารถึงประวัติศาสตร์และศาสนาที่ยากจะลืมเลือนในยุคสมัยใหม่ โดยเฉพาะในจังหวัดลำพูนที่มีการพบจารึกในสมัยพุทธศตวรรษที่ 13

หัวข้อประเด็น

-ประวัติศาสตร์พระธรรม
-อักษรธรรมล้านนา
-การเปลี่ยนแปลงในสังคม
-การอนุรักษ์วัฒนธรรม
-จารึกพระเจ้าสวาหิสิทธิ ๑

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในพุทธศตวรรษที่ ๑๙ เป็นต้นมา สังคมทางภาคเหนือของไทยได้รักพระธรรม คำสอนในพระพุทธศาสนาไว้ในลักษณะดังมีภี ในลานที่จารด้วยอักษรธรรมล้านนา ซึ่งเก็บไว้ ในอารามต่าง ๆ ทั่วทุกจังหวัด อย่างไรก็ดีตาม วิทยาการการพิมพ์มัยใหม่ได้เข้ามาแทนที่ ทำให้ค่านิยมในลานเสื่อมความนิยม ส่วน ต้นฉบับถูกลืมเลือนและเสื่อมสลายไปตาม กาลเวลา จึงควรเก็บภาษาสนุสนใจและเสริมสลายไปตาม กาลเวลา จึงควรเก็บภาษาสนุสนใจและเสริมสลายไปตาม กาลเวลา จึงควรเก็บภาษาสนุสนใจและเสริมสลายไปตาม จารึกพระเจ้าสวาหิสิทธิ ๑ (วัดดอนแก้ว) อักษรบรรจุในโบราณ ภาษามอญโบราณและบาลี หินทรายรูปใบเสมา ทะเบียนวัดดุต ลพ.๑ พบที่จังหวัดลำพูน พุทธศตวรรษที่ ๑๓ ที่มา http://www.sac.or.th/databases/ inscriptions/uploads/images/277_1.jpg
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More