การศึกษาพระธรรมในเมืองเชียงใหม่และเมืองแพร่ : หน้า 100/156

ในปี พ.ศ. ๒๓๘๑ (จ.ศ. ๑๙๙๑) เจ้าหลวงแผ่นดินเย็น พุทธวงศ์ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ มีพระราชศราภาประดิษฐ์ฐาน พระพุทธศาสนาไว้ดั่งยั่งยืนในแผ่นแวนต์ ทรงปราราณาจะเจริญรอยตามพระพุทธโมษาจารย์ พระภิบาลชาวอินเดีย ที่เดินทางไปรวบรวมคัมภีร์ใบลานพระไตรปิฎกที่เกาะลังกา เพื่ออ่านคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้กลับมาเจริญรุ่งเรืองในดินแดนชมพูทวีปอีกครั้ง ซึ่งทรงเป็นประธานฝ่ายคุณหั้วสนับสนุนครบถ้วน- อัญญาวาส พระมหาธาตุผู้ทรงคุณูปการแก่มืองเชียงใหม่ ให้ร่วมกันตรวจสอบและรวบรวมคัมภีร์พระไตรปิฎกโดยเฉพาะคัมภีร์พระวินัยและอรรถกถาที่ขาดตกบกพร่อง แล้วเขียนเป็นหมวดหมู่ขึ้น เมื่อเสร็จได้ทำการฉลอลอธรรมวัดพระสิงห์ต่อเนื่องกัน ๗ วัน ๗ คืน หลังจากที่ครูบาฯบูชาอรัญญวาสได้รวบรวมคัมภีร์ในเมืองเชียงใหม่ ท่านได้รับอาราธนาจากเจ้าหลวงอินทวิชัยราชา เจ้าผู้ครองเมืองแพร่ ให้ญฉัชบฤทธิ์อักษรธรรมจากเมืองใหม่มาประดิษฐ์ฐาน ณ วัดสูงเม่น เมืองแพร่ ตลอดเส้นทางจากเมืองเชียงใหม่สู่เมืองแพร่ เจ้าผู้ครองนครและสาธุชนในเมืองท่านเดินทางผ่านส่งให้การต้อนรับอย่างคึกคัก แสดงให้เห็นว่าเจ้าผู้ครองนครและพระพุทธศาสนานในสมัยก่อนให้ความเคารพในพระธรรม และให้ความสำคัญต่องานของพระศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ตู้พระธรรมลายองค์ศิลปะล้านนาประยุกต์ซึ่งเจ้าหวงเมืองแพร่และพระชยา สร้างลวัดสูงเม่น