การสัมภาษณ์นายทหารและการแต่งตั้งนายทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2559 หน้า 131
หน้าที่ 131 / 156

สรุปเนื้อหา

พระองค์ทรงดำเนินการสัมภาษณ์นายทหารหาดเล็ก เพื่อเลือกผู้ที่เหมาะสมที่สุดให้เป็นนายทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ ทำให้เกิดความภูมิใจต่อนายทหารที่ได้รับตำแหน่งและแนวทางการทำงานจากรุ่นพี่ ภารกิจต่าง ๆ ที่พระราชามอบหมายให้มีความสำคัญและตัวผู้ได้รับตำแหน่งตั้งใจทำงานอย่างยอดเยี่ยม พร้อมด้วยความเคารพและนอบน้อมต่อพระองค์

หัวข้อประเด็น

-สรรหานายทหาร
-สัมภาษณ์โดยพระราชา
-การแต่งตั้งนายทหาร
-การทำงานของนายทหาร
-ความเคารพต่อพระองค์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ซึ่งตลอดระยะเวลในการทดสอบและคัดเลือก ที่ผ่านมา พระองค์ทรงทราบถึงข้อมูลเชิงลึก ของนายทหารที่ผ่านเข้ารอบแต่ละคนอยู่เป็น ระยะ ๆ จากคณะกรรมการคัดเลือก แต่สัปปาว่าไม่เท่าเทียมกัน ดังนั้นเพื่อ ให้ได้นายทหารหาดเล็กที่ตรงใจของพระองค์ มากที่สุด พระองค์จึงต้องสัมภาษณ์นายทหาร ระดับแชมป์แต่ละนั่นด้วยพระองค์เอง อีกทั้ง พวกเขาจะต้องเล่าเรื่องของตัวเองให้พระองค์ ฟังก่อนด้วย และด้วยวิธีการดังกล่าวจึงทำให้ พระองค์ทรงเห็นภาพแผนแนวคิด และพื้นฐาน จิตใจของนายทหารแต่ละคน ๑๔. ในที่สุดผลการตัดสินก็ปรากฏ แก่นายทหารผู้เข้ารอบทั้งหมด ซึ่งผู้ได้รับ ตำแหน่งนายทหารหาดเล็กรักษาพระองค์ คนใหม่ก็คือ ตัวคนนี้เอง ทันทีที่ได้รับเช่นนั้น ตัวลูกก็รู้สึกดีใจ ปลื้มใจ และภาคภูมิใจอย่างสุด ๆ อีกทั้งยังมี เพื่อน ๆ พี่ ๆ นายทหารที่รู้จักคุ้นเคยเข้ามา แสดงความยินดีด้วยอย่างล้นหลามเลยทีเดียว ๑๕. หลังจากที่ตัวลูกได้รับการแต่งตั้ง จากพระราชาให้เป็นนายทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์แล้ว พระราชาก็รับสั่งให้ นายทหารมหาดเล็กรุ่นพี่ ซึ่งเป็นคนเคย หมายตาตัวลูกไว้และจะต้องไปปฏิบัติหน้าที่ พิเศษสำคัญในการเป็นราชทูตแทนพระองค์ ที่แคว้นเพื่อนบ้านใกล้เคียง มาถึงทอดงาน และภารกิจหน้าที่ต่าง ๆ ของการเป็นมหาดเล็ก รักษาพระองค์ให้ตัวลูก ซึ่งตัวลูกตั้งใจศึกษางานและ ภารกิจต่าง ๆ ด้วยความตั้งใจสุด ข้นดีที่เก็บทุก รายละเอียดแบบเป็นให้อย่างที่เดียว โดยภายหลังจากนี้ พระองค์ก็คงชอบใช้ งานและมอบหมายภารกิจสำคัญอื่น ๆ แก่ ตัวลูกเพิ่มมากขึ้นไปตามลำดับ เช่น รับส่งให้ ตัวลูกนำคำสั่งของพระองค์ไปแจ้งแก่บรรดา เสนาบดีบ้าง หรือรับส่งงานสารของพระองค์ ไปมอบแก่ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่นั่งบ้าง เป็นต้น โดยถูก ๆ ภารกิจทั้งแต่สำคัญและพลลาดไม่ได้ เคาะขา ซึ่งตัวลูกสามารถทำทุก ๆ การก็ได้ อย่างดีเยี่ยมแบบเนี๊ยะ เรียบ ๆ เป็นดีเดียว แม้ว่า ตัวลูกจะได้รับความเมตตาเอ็นดู และไว้อื้อเชื่อใจจากพระราชามากแค่ไหน ก็ ตาม แต่ความเคารพนอบน้อมที่ตัวลูกมีต่อ พระองค์กลับมิได้ลดน้อยถอยลงไปเลยแม้ นิดเดียว ๑๖. ยิ่งเวลาส่ำไปผ่านไปเป็นปี ๆ หัวใจของตัวลูกก็ยังคงจดจ่อและมุ่งมั่นอยู่กับ ทุก ๆ ภารกิจที่พระราชาทรงมอบหมาย ให้เองไม่มีเปลี่ยนแปลง เรียกได้ว่า วัน ๆ หนึ่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More