ความสำคัญของอาหารพระสงฆ์และการเอาใจใส่ : หน้า 111/156

แต่ก็ไม่อาบปากว่าจะอย่างไร เข้าจัดให้เองไง ก็ฉันอย่างนั้น แต่พอกลับถึงวัดก้อพากลับ นี่ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจทำบุญยังผิด เพราะ ฉะนั้นเวลานี้พระมาฉันอาหารที่บ้านก็ดี ด้านตนให้พระดีอะไร ค่ะ หรือไม่ อย่างนั้นก็ทำน้ำจิ้มจิ้มไว้ต่างหาก สำหรับ องค์ที่ชอบฉันอาหารจด จ แล้วความเชื่อที่ว่า คนทายไปแล้วชอบกินอาหารอะไรแล้วด่าตามด้วยอาหารชนิดนั้น ส่งไปให้ ขอให้รู้อะว่า พระไม่ใช่บูรณ์ปริญญะ นะ เดี๋ยมีพ่อชอบกินเหล้า จะเอาหัวมาฉวย หลวงพ่อเสียอีก เรื่องอาหารการกินของพระผู้ใหญ่อายุมาก ต้องระวังให้มาก เพราะถ้าไม่ทันกันหลาสัก จริง ๆ ท่านจะไม่พูด เวลาย่างไรฉันอย่างนั้น แล้วก็เลยทำให้ท่านลำบากลำบาน บ่นทอความ ท่าน พวกเราช่วยเอาใจใส่ท่านด้วยกันแล้วกัน หลวงพ่อเองทั้ง ๆ ที่ระวังพลาด มืออยู่ คราวหนึ่ง ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธ- อินวงศ์ ท่านเจ้าวาสวัดเบญจมบพิธฯ องค์ที่เวลาทอรมธรรมทยากของวัดเรามา ท่านก็เมตตารับเอาไปเวรให้ท่านแหละ ท่านเป็นโรคเบาหวาน แต่ผิวหลวงพ่อไม่ทราบ วันนั้นท่านออมพระกริ่งทั่ว แล้วหลวงพ่อให้ เขาจัดน้ำน้อยถวายท่าน เนื่องจากท่าน ให้ความควมคุณ ก็เลยพูดแบบเป็นดุว่า "นี่แกล้ง ฆ่ากันนี้" แล้วก็อธิบายว่า ท่านฉันของหวาน ไม่ได้หรอก เนื่องจากเป็นโรคเบาหวาน อย่าง น้ำอ้อยฉันไม่ได้เลย ก็เลยดันแข็งเปล่าาม ถ่ายแทน เกือบไปแล้วใหม่ละ นี่ถ้าเป็นองค์อื่น ท่านเกรงใจข้านเข้าไปแท้ ๆ ที่แสดงโรค คงแย่ พฤษภาคม ๒๕๕๙ อยู่ในบุญ ๑๓