ข้อความต้นฉบับในหน้า
อุ๊บอิบบะ
ข้อคิดครอบตัว
เรื่อง : พระครูปลัดสุวัฒนโพธิคุณ (สมชาย ฐานวํโธ) จากการข้อคิดครอบตัว ออกอากาศทางช่อง DMC
เลิกเหล้ import ดัง
สุขมีมิที่ไปอย่างไร?
ในคัมภีร์รบูไว้ว่า ความหนึ่ง มีพารป่า คนหนึ่งชื่อสรู เขาเข้าไปล่าสัตว์ในป่า แล้วไป เห็นโสร่งไม่เหรงหนึ่งมีลักษณะเป็นแอง เองนี้ มืดไม้สุดกลงมามาย มีน้ำปะงอยู่ใน นี้ด้วย และมีแสงอาทิตย์ส่องลงมาถึง แล้วก็มี พวกอิสต์ พวกอะไรต่าง ๆ มาสมทบได้ส่วน พอดีเกิดการนั้กตัวกลายเป็นสี่แดง ๆ ซึ่งจะคล้ายไวน้อยอย่างหนึ่ง นายพรานเห็น พวกนากมกันในแองแล้วมีท่าทางแปลก ๆ เต้นไปเต้นมา ก็เลยเอามาชิมดู รู้สึกอร่อยดี จึงเอามามีอัจฉันเมา ตื่นขึ้นมาคริรอค ครีมใจ รู้สึกว่าน้ำขึ้นท้ายดี ก็เลยดื่มอีกบ่อย ๆ จนกระทั่งติด
ต่อมา นายพรานไปชมดาบสอิ้วรพ ที่อยู่ในวันมาลองชิมด้วย ดาบสิติดใจ แล้ว สังเกตว่า น้ำดื่มขึ้นอย่างไร ก็รู้ว่า เกิดจาก ผลไม้อะไรนั้นอย่างนี้มาผสมกัน เลยช่วยกัน
ทดลองผลิตดู โดยเอาน้ำจากแง่งที่มีพวกวิต มผลผสมอยู่นั้นเป็นชื่อ ก็ปรากฏว่ามารถทำได้เลยเข้าเมืองเอาไปถวายพระราชา พระราชามิรู้สึกว่าเข้าที่ดี เลยให้ผลิตกันเป็นการใหญ่ ชาวเมืองเห็นพระราชานองเอาบ้าง ปรากฏว่า บ้านเมืองล่มเป็นเมือง ๆ ไปเลย เพราะว่าชาวเมืองเอาแต่กินเหล้าเมายา
น้ำนี้ต่อมาถึงกันว่าน้ำสา เพราะว่าขอพรานที่ชื่อสรูะเป็นคนแรกนำมกราคม "สุ" แล้วว่า "กล้า" ใครกินน้ำนี้แล้วกลังทุกอย่าง เช่น กล้าแก้ผ้าก่อน กล้าพูด กล้าแสดงกริยา ที่ปกติไม่กล้าทำ เป็นต้น แล้วมีความรู้สึกว่า ทั้งโลกนี้ตัวเองใหญ่ที่สุด พอเข้าหน่อยรู้สึก ไม่กลัวโลภังโลก เพราะขาดสติไปแล้ว
พอเมืองหนึ่งล่มสลาย นายพรานสุระ กับดาบสรรพ์โยย้ายไปเมืองใหม่ แล้วนำเสนอ น้ำสาธารไปเรื่อย ๆ จนเมืองล่มไปหลายเมือง สุดท้ายไปถึงเมืองสาธิตี เจพระราชาก็เอา
๗๘ อยู่ในบุญ สิงหาคม ๒๕๕๙