ข้อความต้นฉบับในหน้า
ความสุขะ
DOU ความรู้สึก
เรื่อง : พระมหาวีวัฒน์ วุฒิวิทยา ป.ธ.๙
ความจน-ความร่ำรวยในพระพุทธศาสนา
หนึ่งในความยากลำบากที่น่ากลัวที่สุด ในการดำเนินชีวิตของคนในระหว่างที่ยังต้องเรียนอยู่ตายเกิดคือ ความยากจน เพราะว่าความยากจนเป็นสิ่งที่บีบคั้นให้เกิดปัญหาอีกหลายอย่างในโลก ความยากจนเป็นความลำบากทั้งกายและใจอย่างแสนสาหัสที่เกิดจากการไม่มีทรัพย์ บางคนถูกความยากจนบีบคั้นอย่างหนัก เพื่อให้ได้ทรัพยัมใช้อย่างชีวิตของตนและในครอบครัวให้ผ่านไปในแต่ละมื้อ แม้ต้องยอมตนเป็นคนรับใช้ผู้อื่น ยืนยามที่รบกวนชีวิตทำงานหนักทั้งยังป่วย บางคนยอมขายอวัยวะเพื่อแลกกับเงินมาซื้อข้าวกิน
ชีวิตของคนจึงเป็นชีวิตที่ต้องทนกับความร้อนและความหนาวของสภาพดินฟ้าอากาศให้ได้ ทนความยากลำบากให้ได้ ถ้าหากไม่ดิบคนถึงกับต้องอดตาย นี่คือสภาพของ
คนจนที่ไม่มีวันบรรยายได้หมดสิ้น พอ ๆ กับเสียงร่ำไห้ของคนยากจน ที่ไม่เคยเว้นวรรคแม้แต่นาทีเดียวในโลกนี้
ด้วยเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงไม่ทรงปรารณาให้ใครเกิดเป็นคนจน พระองค์ทรงต้องการให้มนุษย์อึ้งความจนออกไปจากชีวิตให้หมดสิ้น และทรงขอให้ของความจนไว้กว่า ๆ นาน รวมทั้งทรงพระรำพึงถึงคุณของการแก้ปัญหาความจนอย่างถูกหลักวิชา ไว้อมาย ซึ่งกล่าวโดยย่อมี ๓ ประการดังนี้
๑. พระพุทธองค์ทรงตำนิความยากจนไว้ใน "อิฏฐสูตร"
๒. พระพุทธองค์ทรงให้เห็นว่า ความยากจนบั้นให้มนุษย์ทำความชั่วได้ง่าย
๓. พระพุทธองค์ให้เห็นว่า ความรวยเป็นคุณปราการให้สร้างบุญได้ง่าย โดยสามารถอธิบายรายละเอียดแต่ละหัวข้อได้ดังนี้
๑. พระพุทธองค์ทรงตำนิความยากจนไว้ใน "อิฏฐสูตร"
๒. พระพุทธองค์ทรงให้เห็นว่า ความยากจนบั้นให้มนุษย์ทำความชั่วได้ง่าย
๓. พระพุทธองค์ให้เห็นว่า ความรวยเป็นคุณปราการให้สร้างบุญได้ง่าย โดยสามารถอธิบายรายละเอียดแต่ละหัวข้อได้ดังนี้