ข้อความต้นฉบับในหน้า
D M C ช่องนี้มีคำตอบ
ผู้กะทะเกรา ในช่วงภาวะสงครามนี้ ตัวลูกได้ออกไป ทำหน้าที่ดูแลเหล่าทหารหาญที่ได้รับบาดเจ็บ จากการทำสงคราม โดยตัวลูกตั้งใจทำงานนี้ อย่างสุดกำลังความสามารถ
แต่เมื่อ ตัวลูกได้เห็นเหล่าทหารหาญ ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากการถูกฟัน บาด แท้ง หรือถูกยิงด้วยลูกบรรวมทั้ง เจ็บปวดด้วยโรคต่าง ๆ แล้ว ตัวลูกก็เกิด ความรู้สึกสุดหดหู่ใจอย่างสุด ๆ
ฌ 7. ยิ่งตัวลูกได้เห็นทหารที่บาดเจ็บ เหล่านั้นนานต่อพิษบาดแผลหรือความเจ็บปวด ทุกทรมานไม่ไหว จนเสียชีวิตไปในที่สุดแล้ว ตัวลูกก็รู้สึกสะดดหดหู่จากบผู้คนมากขึ้นไปกว่เดิม
ในขานอาจตื่นคิดสนตัวเองได้ด้วย ในท่านองที่ว่า “ไม่มีความทุกข์เลยที่จะยิ่ง ไปกว่าความตาย เพราะเมื่อคนคนใดจาก ไปแล้ว คนนี่อีกย่อมจะเป็นพอ แม่ พี่ น้อง เพื่อนพ้อง หรือหมู่ญาติ ต่างก็เสียใจ ที่ต้องพลัดพรากจากคนรักไป ซึ่งความทุกข์ที่ เกิดจากความตายนี้เป็นความทุกข์ที่ใหญ่หลวง สุดแสและเจ็บปวดทุกทรมานยิ่งนัก”
ฌ 8. เมื่อ ตัวลูกคิดสนตัวเองมได้ เช่นนั้นแล้ว ก็เกิดคำถามขึ้นมาในใจมากมาย เลยว่า “คนเราเกิดมา ทำไม อะไรคือเป้าหมาย ของชีวิตกันแน่” เป็นต้น ซึ่งคำถามเหล่านี้ ติดค้างอยู่ในใจของตัวลูกเรื่อยมาจนจบกระทั่งเมื่อสงครามระหว่าง แค้นสงบลง ตัวลูกก็ได้เอาข้อคิดในชีวิตที่ เกิดขึ้นในระหว่างสงครามมาสอนตัวเองอยู่เสมอ ๆ อีกทั้งตัวลูกยังมองว่า ปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ทำให้ตัวลูกไม่รู้สึกกลุ้มใจหรือทุกข์ ร้อนใจเพราะปัญหาเหล่านี้เลย
นอกจากนี้ ตัวลูกยังขวนขวายเดินทาง ไปยังวัดต่าง ๆ รวมทั้งลัทธิเทวิมหลาย ๆ แห่ง ที่มีอยู่ในยุคนั้น เพื่อไปค้นคำตอบเกี่ยวกับ เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตว่า “คนเราเกิดมา ทำไม และอะไรคือเป้าหมายของชีวิต
ฌ 9. ยิ่งเวลาที่เกิดปัญหาขึ้นมาในชีวิต หรือเกิดการกระทบกระทั่งขึ้นมาในระหว่าง การทำงาน ตัวลูกก็มีอาเรื่องความตายนี้ มาสอนตัวเองอยู่เสมอ ๆ อีกทั้งตัวลูกยังมองว่า ปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ทำให้ตัวลูกไม่รู้สึกกลุ้มใจหรือทุกข์ ร้อนใจเพราะปัญหาเหล่านี้เลย
นอกจากนี้ ตัวลูกยังขวนขวายเดินทาง ไปยังวัดต่าง ๆ รวมทั้งลัทธิเทวิมหลาย ๆ แห่ง ที่มีอยู่ในยุคนั้น เพื่อไปค้นคำตอบเกี่ยวกับ เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตว่า “คนเราเกิดมา ทำไม และอะไรคือเป้าหมายของชีวิต
ฌ 10.
อยู่ในบุญ สิงหาคม ๒๕๕๙