การให้ทานและความตระหนี่ : หน้า 86/128

พิสาธิโลกียขาดว่า “คนตระหนี่ล้นจึงให้ทานไม่ได้ ความตระหนี่จึงเป็นภัยสำหรับคนที่ไม่ให้ ดังนั้นจึงกำจัดความตระหนี่เสียเถิดครอบงำ มลทินใจเสีย แล้วให้ทานกันเกิด เพราะว่าใน ภพชาติก็หน้า บุญเท่านี้จะเป็นพึงของ สัตว์โลกทั้งหลายได้” เพราะฉะนั้น ผู้ที่จะพิพากษาได้มัก จะต้องพิสูจน์อยู่เสมอว่า ๑. คนยากจน คือ คนขาดแคลนทรัพย์ เพราะความตระหนี่ขณะทรัพย์ มีความ ประมาณ ไม่ทำบุญไว้ในอดีติจึงทำให้ต้องม า เกิดเป็นคนยากจนในปัจจุบัน ๒. คนอยากจน คือ คนมีทรัพย์แต่อง ไปเกิดเป็นคนอยากจน เพราะความตระหนี่ หวงแหนทรัพย์ มีความประมาณ ไม่ทำบุญ ไว้ในปัจจุบัน จึงต้องไปเกิดเป็นคนจนใน อนาคต ๓. คนจนอยาก คือ คนที่ยากจะพบกับ ความยากจน เพราะไม่มีความตระหนี่หวงแหน ทรัพย์ ไม่ประมาท หมุนสังสมบุญลงหน้าไว้ ตั้งแต่ปัจจุบัน ย่อมจะได้ไปเกิดเป็นมาหาศรัษี ในอนาคต ๓. พระพุทธองค์ทรงชี้ให้เห็นว่า ความ รวยเป็นคุณประการให้สร้างบุญได้ง่าย ความรวย หมายถึง การมีทรัพย์ ความรวยแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ ก) ความรวยทางโลก เรียกว่า “โลภ ทรัพย์” คือ การมีทรัพย์สิน เงินทอง สมบัติ ลาภยศ มีกามาสนามาใช้จ่าย ทรัพย์นี้ได้อย่างมีความสุข จากหนังสือ GB 304 สูตรสำเร็จการพัฒนาขององค์กรและเศรษฐกิจ กิจกรรมประจำภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๙ สอบปลายภาค ระบบเข้าหานวสอบ ๒๓ - ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๙ รับข้อสอบ ระบบทางไกล ๓๐ กรกฎาคม - ๖ สิงหาคม ๒๕๕๙ ๕๖ อยู่ในบุญ สิงหาคม ๒๕๕๙