การเรียนรู้ธรรมและการสร้างบารมีในชีวิต วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนสิงหาคม พ.ศ.2559 หน้า 107
หน้าที่ 107 / 128

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวการศึกษาและการปฏิบัติธรรมของผู้หญิงคนหนึ่งในสังคมไทย โดยการสะท้อนความรู้สึกเกี่ยวกับการเกิดในเพศหญิงและการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา การคิดถึงอดีตที่เกี่ยวข้องกับกรรมและการไม่รู้เรื่องของชีวิต ทำให้เธอเกิดแรงบันดาลใจในการเผยแพร่ความรู้และศึกษาธรรมให้กับผู้อื่น โดยมุ่งหวังให้ผู้คนในสังคมเข้าใจธรรมและสร้างบารมีเพื่อความดีในสังคมอย่างยั่งยืน

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาและการปฏิบัติธรรม
-ความหมายของบารมี
-การสะท้อนอดีตในปัจจุบัน
-การส่งต่อความรู้ในสังคม
-การสร้างพลังแห่งความดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในยะเว้นเดียวกันก็รวมให้เราใส่ใจที่จะมองหาแต่ความดีอย่างยิ่งยวดในการตัดวงบู ให้มุ่งบนามีให้แก่ตนเองด้วยการชื่นชูลิงสันหมูบูที่เกิดขึ้นเมื่อทำอย่างถูกต้องตามหลักวิชา ตอนฝึกเคสในโรงเรียน พุทธันดรแล้วตัวเองได้ติดเป็นผู้ชาย ได้เป็นทั้งท้าวพระราชและได้บวชเป็นพระภิษุในพระพุทธศาสตร์ตลอดชีวิต ทั้งยังศึกษาและประพฤติดีจนเข้าถึงธรรมภายใน แต่พอมาถึงในปัจจุบันรู้สึกว่า เราไปพลาดตรงไหนหนอ ถึงได้เกิดมาเป็นหญิง แม้ตั้งใจอุคีชีวิตเข้ามาเป็นอุบาสิฏฐิ ตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ ช่วยงานวัด ศึกษาและปฏิบัติธรรมตั้งแต่วัยยังน้อย แต่ก็ยังรู้สึกว่า บุญยังหย่อนกว่าการสร้างบารมีในเพศภาวะของพระภิษุในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก รู้สึกเสียดายที่ชาตินี้ไม่ได้เป็นพระต่อ เมื่อคุณครูไม่ใหญ่เมตตาเล่าถึงเรื่องราวในอดีตจากอดีตจนถึงปัจจุบัน จึงได้รำลึกถึงหลาย พุทธชิน แล้วก็ได้รำลึกไปอีกหลายพุทธันดร จึงได้รำลึกเหตุที่เกิดจากวิบากกรรมมาเช่นเราได้กระทำผิดพลาดในครั้งนั้น และยังส่งผลให้มาเกิดเป็นหญิงถึงในปัจจุบันนี้ ก็เกิดความสดและมองเห็นภัยของอวิชา คือ ความไม่รู้เรื่องราวของชีวิตในวิบูลสุขสาร และความไม่รู้เรื่องกิลาแห่งกรรม ซึ่งจะทำให้เราผิดพลาดไปทำกรรมชั่ว โดยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แม้ได้ศึกษาธรรมะ ได้เรียนรู้ และเข้าใจธรรมในภายหลัง ก็ไม่อาจจะทำให้กรรมไม่ดีที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นหยุดส่งผลได้ ถ้าไม่ส่งผลเร็วก่อนอาจส่งผลแก่เราเองไม่ชาติจัดก็ชาตินึง เพราะเวลาในวิบูลสุขนั้นยาวนาน ไม่ใช่ระยะเวลาสั้น ๆ ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ควรประมาทในการส่งสมบูรณ์ ในเมือนเดียวกัน การรู้เรื่องราวการส่งสมบูรณ์ของตัวเองในอดีต คือ การได้ใบฟังธรรมจากพระมหาเถระ พระราชทานที่ออกา จากนั้นได้ศึกษาธรรม บวชเป็นพระภิษุ ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระอรามยา และการที่ได้เผยแผ่อวัจนธรรมสอนให้เข้าสู่ฐานในอดีตตลอดที่ผ่านมา มาคืเป็นต้นทุนของสิ่งดี ๆ ที่ทำให้เราได้เกิดมาเจอครูอาจารย์ได้อยู่ในมุ่งลานมิด และได้ส่งสมบูรณ์สร้างบารมีในปัจจุบันนี้ดี ทำให้รู้สึกมีกำลังใจและอยากจะอดตนทุนบุญของตัวเองที่เคยสั่งสมไว้ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป อยากให้ชาวโลกทุกคนได้มารู้จักเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตและได้มาเรียนรู้ศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมภายในทุก ๆ คนเลยค่ะ และอยากให้ทุกคนช่วยกันเผยแพร่ความรู้เรื่องวิชาชีวิตในวิบูลสุขสารและเรื่องของกิลาแห่งกรรมให้คนในสังคมได้รับรู้และเข้าใจให้มากที่สุด เพื่อจุดประกายแห่งความดี กระแสสัง ฯ ใจ ๆ ไปสังคม แล้วปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนี้จะค่อย ๆ คลี่คลาย ด้วยกระแสแห่งบุญและความดีของคนดี ๆ ในสังคมค่ะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More