ความสำคัญของการนั่งสมาธิและการเผยแผ่ธรรมะ วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2559 หน้า 50
หน้าที่ 50 / 132

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการนั่งสมาธิและความสำคัญของการเผยแผ่ธรรมะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากประสบการณ์ของพระอาจารย์ปมิยะ ผู้ที่มุ่งมั่นในการทำสมาธิและสอนธรรมะให้แก่ผู้คนทั่วโลก แม้จะทำหน้าที่เสมอต้นเสมอปลายไม่มีวันหยุด แต่พระอาจารย์ยังคงรักษาความสงบภายในใจและมีวิธีจัดการเวลาที่ดีเพื่อให้สามารถทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยมุ่งมั่นในการโพสต์ข้อคิดเกี่ยวกับการทำสมาธิ และการแบ่งปันความรู้ที่มีคุณค่าให้กับผู้อื่น เอื้ออำนวยประโยชน์แก่ทั้งตนเองและคนรอบข้าง

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของสมาธิ
-การแบ่งปันธรรมะ
-วิธีการทำสมาธิ
-ประสบการณ์พระอาจารย์ปมิยะ
-การสร้างสติและความสงบในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นี่ยงแม้จะมีหลายปีนานไป และขอบคุณที่เราไปแนะนำการนั่งสมาธิ ซึ่งแม้จะเจอกันช่วงสั้น ๆ แต่การเจอกันก็สร้างประโยชน์ให้เขาได้ตลอดชีวิต นี้เป็นความประทับใจและภาคภูมิใจทุกครั้งที่ได้ทำหน้าที่นำธรรมะและสมาธิไปแบ่งปันให้แก่วาโลก" แต่ในบรรดากำลังใจทั้งหมดไม่มีอะไรมากไปกว่าคำเหล่านี้"ที่ปลื้มที่สุดคือ พระเดชพระคุณ-หลวงพ่อบอกว่า ลูกเป็นส่วนหนึ่งในการทำความปรารถนาของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ (พระมงคลเทพมุนี) ที่จะนำสมาธิวิชชาธรรมภายไปเผยแผ่ทั่วโลกให้เป็นจริง"เช่นนี้แล้วจึงจี้น้ปปลกที่พระอาจารย์ปมิยะจะมุ่งมาเท่าใจทำหน้าที่ของท่านตลอด ๙ วัน โดยไม่คิดจะมีวันหยุดเลย จนกระทั่งฝรั่งที่มีฝึกสมาธิด้วยเคยถามว่า "พระไม่เคยมีวันหยุดเลยหรือ ?" Logging off >> หยุดใจเสียบ้าง ถึงแม้งามกว่านี้ไม่มีวันหยุด แต่พระอาจารย์ปมิยะไม่ปล่อยให้เครื่องร้อน การทำสมาธิเป็นสิ่งที่ช่วยให้ใจของท่านสงบเย็นพร้อมจะทำหน้าที่ด้วยความเบิกบานและเป็นกันแบบที่ให้แก่ผู้อื่นด้วย ดังนั้นท่านจึงจัดเวลาทำามิให้เว้ยลงตัวเพื่อเข้าสโหมดหยุดใจ "ปิดโลกภายนอก เปิดโลกภายใน"นอกจากนั้นจะกายเคลื่อนไหว ท่านก็ทำใจให้หยุดนิ่งไปด้วย"หลวงพ่อบอกว่าให้เน้นประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้สมบูรณ์ กล่าวคือ ประโยชน์ตนก็ให้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองให้ดีขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องสมาธิ ส่วนประโยชน์ อยู่ในบุญ พฤศจิกายน ๒๕๕๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More