การยกย่องการเรียนภาษาบาลีและนาคหลวง : หน้า 305/368

หหลวงพ่อท่านพูดถึงนาคหลวง ท่านยกย่องมากเลย ท่านยกย่องภาษาบาลี ยกย่องการเรียนภาษาบาลี ยกย่องผู้เรียน ท่านดูตามโมนี่ฐานของหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่ท่านก็ยกย่องการเรียนภาษาบาลี... หลวงพ่อบอกว่า อยากจะมีนาคหลวง เชื่อให้ลูกเจนตั้งใจเรียน เราถึงรู้สึกว่า ที่จริงนาคหลวงสำคัญนะ หลวงพ่อถึงกับมายกย่องเอง พอเราเห็นก็กลายเป็นความฝันในใจ โอ้...อายุเราก็ยังได้ ก่อนหน้านี้ อาตมาเริ่มเรียนประโยค ๑-๒ อยู่ ปี สองลูก ๒ ปี เพราะตอนนั้นยังเด็กมาก ยังไม่สนใจ ยังชื่นฉ่ลเลย ปีแรกสอบไม่ผ่านสนามวัด จึงไม่มื่อสอบสนามหลวง ปีที่สองเริ่มสอบได้ สนามวัด แต่ไปสนามหลวง ปีต่อมาจึงสอบได้ เราเห็นได้ประโยค ๑-๒ แล้วเรียนมาเรื่อย ๆ เป็นคนที่เรียนแบบกลาง ๆ ไม่ได้เก่งนะ มึือก ก ๆ กอ อาตมาก็อุ้ยอุ่ม ข ตอนสอบ ป.3.3 ทุกคนทั้งวัดต่างหวังว่าก่อน เพราะเป็นสนามแข่งอยู่คนเดียว รุ่นเดียวกัน พวกบวชพระหมดแล้ว ช่วงนั้นอาตมาเป็นประธานสนามแข่งด้วย สอบตกไป ๒ ตีบแรกก็เท่านั้นใจหนึ่งเรามีหวัง สงคนอื่นเขาตั้งความหวังกับเรา ดั่งนั้นอาตมาก็เริ่มมาวาสังเกต จนไม่เป็นประธานสนามอีก ปีนี้ก็เต็มที่ทั้งนั้น เพื่อน้องสามเราก็หวังให้เราจบ เราก็เรียนอย่างเต็มที่ทำกลางความหวังของทุก ๆ คน พอสอบเสร็จไปปฏิบัติธรรมที่รุ่ง สวนป่ามหาวันต์ เรานั่งปฏิบัติธรรมไป อธิษฐานไป ตอนบ่ายทำงานจับจอบช่วยบุกเบิก ขุดดิน พอกวันประกาศผลก็ยังไม่กล้าพัง สมัยก่อนเทคโนโลยียังไม่ถึง จะรู้ข่าวคราวได้ต้องรอทางวัดโทรศัพท์มาจะยลเดียว เราขุดดินไป ทำเป็นไม่สนใจ พระพี่เลี้ยงท่านเดินมาหน้าเศร้า ๆ กล่าวว่า “สุวีย์” แล้วพูดว่า “ผลประกาศขอออกแล้วนะ” พอเราเห็นหน้าคีราม ก็แทบจะเป็นลม นึกในใจว่า “หมดหวังแล้วเรา” แล้วท่านก็อบอกว่า “สุวีย์สอบผ่าน!!!” เพียงเท่านี้แหละ ไซโยเลย ทุกคนในนั้นพากันดีใจ แนบจะอุ้มเลย เพราะทุกคนอยากให้เราได้