เส้นทางพัฒนาตนเองของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 11/101

เส้นทางในการพัฒนาตนเองของพระองค์ เริ่มจากพระชาติเคเริ่มตั้งความปรารถนาว่า ต่อไปภายหน้าองค์จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์หนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าในพระราชานั้นพระองค์เป็นพ่อลงเรือสำเภาไปค้าขายต่างเมือง โดยได้พาแม่ไปด้วย เพราะท่านมีอายุ มากแล้ว อยู่บ้านไม่มีคนดูแล ครั้งนั้นไปถึงกลางทะเลเกิดพายุ สำเภาล่ม ผู้คนทั้งหลายก็จมน้ำตาย แต่พระองค์ไม่ทรงท้อถอย เอกแม่ขึ้นหลัง แล้วหว่าน่ายไปกลางมหาสมุทรถึง 7 วัน 7 คืน ในระหว่างลอยคออยู่กลางมหาสมุทรนั้นเองพระองค์ทรงพิจารณาเห็นว่าชีวิตนี้เป็นทุกข์ ต้องมีภัยต่าง ๆ สารพัด ทำอย่างไรเราจะสามารถพ้นจากกองทุกข์ทั้งหลายนี้ ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดจากการแสดงเป็นพระอรหันต์ ถามเมื่อพันแล้วเราจะไม่พ้นทุกข์เพียงคนเดียวแต่จะโปรดสัตว์ทั้งหลายให้พ้นทุกข์ตามไปด้วย พระองค์ทรงเริ่มตั้งความปรารถนาพุทธภูมิขณะลอยคออยู่กลางมหาสมุทรนั้นเอง หลังจากว่ายน้ำข้ามทะเล 7 วัน 7 คืน ในที่สุดพระองค์ก็สามารถถึงฝั่งได้ จากนั้นพระองค์ก็ตั้งใจสร้างความดี โดยพิจารณาว่าการที่พระองค์จะสามารถพ้นจากกองทุกข์ใจจริงจะต้องทำอะไรบ้าง เมือทรงสำรวจอย่างถี่ถ้วนก็ได้ข้อสรุปลอกมาว่า พระองค์ต้องสร้างบารมี 10 ทัศ พึ่งทานบารมี ศีลบารมี เทคนิขบารมี ปัญญาบารมี วิริยะบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และกุศลบารมี แล้วพระองค์ก็ตั้งใจสร้างบารมีเหล่านี้อย่างเต็มที่ สะสมบุญบารมีมากเข้า ๆ อุปสรรคมีเท่าใด ไม่ยอมน้อยท้อเลย เดินหน้าบันฝันฝ่าไป สุดท้ายก็สามารถรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้