การเข้าถึงธรรมกายและการใช้เวลาอย่างมีค่า : หน้า 145/171

เพราะฉะนั้น เวลาที่เหลืออยู่ มีไม่มากเลย อย่าคิดว่า เรามีเวลาเหลือเพื่อ เราจะนั่งธรรมะเมื่อไรก็ได้ เพราะเราได้ทราบสูตรสำเร็จในการเข้าถึงธรรมกายแล้วว่า ให้หยุด ให้เนี่ยอย่างสบาย ๆ เราจะทำเมื่อไรก็ได้ คิดอย่างนี้เถิดว่า ยังประมาทอยู่! เราจะต้องคิดว่า เราจะตายในวันนี้ ก่อนตาย...เราจะเอาอะไรเป็นสรรณะ เป็นที่พึ่งที่จะลิข หรือยึดเอาไปในสมองหน้า คิดอย่างนี้แล้วเราจะได้ไม่ประมาท ผู้ที่เข้าถึงธรรมกายไม่ได้ มีเพียงประการเดียว คือ ผู้ที่ไม่ทำเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับว่า บุญมากหรือบุญน้อย มันขึ้นอยู่กับว่าจะทำ หรือไม่ทำ อยากได้ หรือไม่อยากได้ เท่านั้นเอง 6 กันยายน พ.ศ. 2526