อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 419
…นาจความเป็นผู้มีจิตน้อมไป เอนไป โอนไปในคุณแห่งพระพุทธ
เจ้าเป็นต้นฯ สองบทว่า ปริกมุมญฺจ สมาธิยติ คือ บริกรรมภาวนา
ย่อมสำเร็จรูปนักหน่วงมั่นเข้า ฯ สองบทว่า อุปจาโร จ อุปฺปชฺชติ
ความว่า และอุปจารสมาธิเมื่อข่มนิวรณ์เ…
บทนี้กล่าวถึงการเจริญกรรมฐานและความสำคัญของสมาธิในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการประณีตและการข่มนิวรณ์เพื่อพัฒนาจิตสู่ระดับอภิญญา ซึ่งเป็นการรู้ยิ่ง และการใช้กรรมฐาน ๑๐ เพื่อเจริญจิตอันเป็นเลิศ รวมถึงความหมาย