การฝึกสมาธิเพื่อความสุข : หน้า 117/132

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจูน ไม่บังคับ ทำได้แค่ไหนให้พอใจแค่นั้น สิ่งจะเป็นการป้องกันมิให้เกิดความอยากจนเกินไป จนถึงกับทำให้ใจต้องลำบากเป็นกลาง และเมื่อการฝึกสมาธิเกิดผลได้ “ดวงจันทร์แดง” ที่ใสเกินใส สวยเกินสวย ดีกับมันบ้างแล้ว ศูนย์กลางกายแล้ว ให้มันตระการตีก็อยู่ชู่อย่างนั้นแล้ว ผลแห่งสมาธิจะทำให้ชีวิตดำรงอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข ความสำเร็จและความไม่ประมาทได้ตลอดไป ทั้งจะทำให้สมาธิละเอียดยามลึกไปตามลำดับอีกด้วย ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือไม่ใช้กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่มีบีบกล้ามเนื้อตาเพื่อให้เห็นนิวิตเร็ว ๆ ไม่เกร็งแขน หรือลำกล้ามเนื้าท้อง ไม่เกร็งตัว ฯลฯ เพราะการใช้กำลังตรงส่วนไหนของร่างกายก็ตามจะทำให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางกายไปสู่จุดนั้น ๒. อย่าอยากเห็น คือทำให้เป็นกลางประมาณสุดมิให้ผลออกจากบริเวณมากและบริกรมินิ ดส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อใดนั้น อย่ากังวลถ้าถึงเวลาแล้วอมเห็นนิจก่อน ถ้าขึ้นมาอีกก็เป็นการปฏิบัติที่ดี ๓. อย่ากังวลถึงการกำหนดฌานมาหลายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าใกล้พระธรรมกายภายใน อาศัยมาถึง “โลกกสิณ” คือกลิ่นแสงส่งร่างเป็นบาทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปรุมมรรแล้ว ฝึกสมาธิต่อไปผ่านกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนครบถึงพระธรรมกายแล้วจึงเจริญวิสุทธาสนในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดฌานให้เข้าออกแต่ประการใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือยังดีดี อย่าย้ายฐานที่จัดไปไว้ที่เดิมเป็นอันขาด ให้ตั้งจิต บริกรรมภาวนา พร้อมกันถึงบริกรรมมินิเป็นดวงแก้วใสคูู่คู่นตลอดไป ๕. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามินิดเกิดขึ้นแล้วทยอยไปไม่ต้องตามหา ให้ความนาบประคองใจต่อไปตามปกติ ในที่สุดจิตลง นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเมื่อถึงตนเท่าที่กล่าวมาก็ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชวนปฏิบัติต่อเนื่อง ๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้จงปุมบรรจบแล้ว ก็ให้นับประคองดวงปรุมมรรกันไว้ตลอดชีวิต ดวงตนอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันว่าได้พึ่งของชีวิตที่ถูกต้องดีงามที่จะส่งผลให้ผู้มีความสุขความเจริญ ถึงในทุกขณะนี้และพาชาติหน้า หากสามารถจะนำต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษยชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ สันติสุขอันบริบูรณ์ที่ทุกคนใฝ่ฝันย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน กันยายน ๒๕๕๗ อยู่ในบุญ ๑๑๙