หน้าหนังสือทั้งหมด

เรื่องมาร - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙
49
เรื่องมาร - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙
ประโคม - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙ - หน้า ๔๗ 8. เรื่องมาร [๒๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ท…
ในบทนี้ พระธรรมปิฎกได้กล่าวถึงเรื่องมารในบริบทของพระราหุลเมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน โดยมารเปรียบเสมือนผู้ที่มาพยายามขั…
พระธรรมปิฎกชฎางค์ แปล ภาค ๙ - ประโคม
61
พระธรรมปิฎกชฎางค์ แปล ภาค ๙ - ประโคม
ประโคม - พระธรรมปิฎกชฎางค์ แปล ภาค ๙ - หน้าที่ 59 โพชฌงค์ธรรม ๑๓ ประการ และกล่าวคือโลกุตตรธรรม ๔ ประการ นี้เหละ ประเสริ…
เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงโพชฌงค์ธรรม ๑๓ ประการและโลกุตตรธรรม ๔ ประการ โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงความยินดีในบุญและความอิ่มใจที่เกิดจากการแสดงดีและการสอนพระธรรม ซึ่งส่งผลดีต่อจิตใจของผู้ปฏิบัติพระธรรม นอกจากน
พระธรรมปิฎกอรรถกระแสแปล ภาค ๙
87
พระธรรมปิฎกอรรถกระแสแปล ภาค ๙
ประชโทค - พระธรรมปิฎกอรรถกระแสแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 85 [แก้อตรรกะ] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่ามูตสมญาโตก ว่า ชื่อว่าผู้ สำร…
บทความนี้นำเสนอการตรวจสอบคำสอนในพระธรรมปิฎก โดยเน้นไปที่คุณสมบัติของมูตสมญาโตกและปัญญาที่พระผู้พระภาคทรงตรัสเกี่ยวกับมนุตตาฎกติ และการตีความเกี…
พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ หน้า 112
114
พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ หน้า 112
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 112 บทว่า อรติ ความว่า เมื่อมนุษย์พร้อมทั้งปัจจัย เป็นสภาว ปรากฏดังนี้อยู่…
บทความนี้อธิบายถึงปีติและปราโมทย์ซึ่งเป็นอารมณ์ที่นำไปสู่ความสุขและการรู้แจ้งในพระธรรม นอกจากนี้ยังพูดถึงคำสอนจากพระคาถาในพระสนานที่เน้นความสำคัญของการพัฒนาจิตใจและการประพฤติตามหลักธรรมที่สืบมา อันจะน
พระธรรมปิฎกอธิษฐานแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 144
146
พระธรรมปิฎกอธิษฐานแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 144
ประโยค - พระธรรมปิฎกอธิษฐานแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 144 ให้แล้ว กระผมจึงนำมา. พระเถระ ทรรว่า "ขึ้นชื่อว่าการกล่าวคำเท็จของสา…
เนื้อหาพูดถึงการสนทนาระหว่างพระเถระและสามเณร พร้อมทั้งบรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในนาคและพระเถระ โดยเฉพาะการยอมรับอานุภาพและความสัมพันธ์ทางธรรมะที่มีต่อกัน ข้าพเจ้ารู้ว่าสามเณรมีคุณค่าและเป็นที่ย
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ หน้า 152
154
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ หน้า 152
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ หน้ที่ 152 ๒. เรื่องภิกขุภาพ [๒๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อปะทะอยู่ในพระเชตวั…
ในพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ หน้า 152 พระศาสดาได้ตรัสถึงความสำคัญของภิกขุที่มีศรัทธา และทำการสอนเรื่องธรรม ๒ ประการ…
พระธรรมปิฎกฎีปภาค ๑ หน้า ที่ 181
183
พระธรรมปิฎกฎีปภาค ๑ หน้า ที่ 181
ประโยค - พระธรรมปิฎกฎีปภาค ๑ หน้า ที่ 181 [แก้อรรถ] บรรดาบทเหล่านี้ กล่าวว่า คือยาว ก็ชมทั้งหลายผู้ทรง ผ้าบังสุกุล นำพ…
…นี้กล่าวถึงการตรัสของพระศาสดาเกี่ยวกับความเป็นพรามณ์ในสงฆ์และการบรรลุอรหัสของชนจำนวนมากในกาลจบเทศนา พระธรรมปิฎกฎีปภาคนี้สอนให้เข้าใจถึงความสำคัญของพิธีศักดิ์สิทธิ์และบทบาทของผู้ที่มีความรู้ด้านธรรมในสังคม นอกจาก…
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔
199
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔
ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ: --- ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 197 ๑๕. เรื่องพาราหมนคนใดคนหนึ่ง [๒๘๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประ…
ในพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ มีการเล่าเรื่องของพาราหมณ์คนหนึ่งที่ค้นหาทาสของตนที่ไปบวชเป็นพระธรรมวรสอรหันต์ ศาสดาตร…
พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา - ภาค ๙
202
พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา - ภาค ๙
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา ภาค ๙ - หน้าที่ 200 ว่า เป็นพรหมมัย [แก้อรรถ] บรรดาทหมานนั้น ท้วง ว่า ครุณรติอญฺ ฉันเป็น…
เนื้อหานี้กล่าวถึงพระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา โดยเน้นไปที่การอธิบายความหมายของคำว่า 'พรหมมัย' และการประกอบด้วยปัญญาในการเข้าถึงธรรม ดังนั…
พระสุทรสมุทรเทวะ
241
พระสุทรสมุทรเทวะ
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ หน้าเล่มที่ 239 ๑๒. เรื่องพระสุทรสมุทรเทวะ [๒๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อปะ…
นี่คือเรื่องราวเกี่ยวกับพระสุทรสมุทรเทวะที่ได้พบกับพระศาสดาในพระเวทวัน เรื่องเริ่มจากการที่สุทรสมุทรกุมารซึ่งเกิดในตระกูลใหญ่ ได้เห็นมหานิยมและเข้าไปฟังธรรมที่สำนักพระศาสดา โดยพระศาสดาทรงสังเกตอิทธิพล
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า 292
294
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า 292
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 292 เถิด." นางคิดว่า "ธรรมดว่า คนทั้งหลายโกรธแล้ว ย่อมไม่ให้ ใครรับทรัพยสมบ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการบวชของนางผู้เจริญและการสนทนาที่เกิดขึ้นกับอุบาลี ซึ่งนางได้ถามปัญหาเกี่ยวกับมรรคะกับพระเถรีรวมทั้งการค้นหาความหมายในหลักธรรม อุบาลีมีความสนใจในเหตุผลที่พระเถรีมา จึงได้ถามปัญหาที่เก
พระธรรมปิฎกอานนท์ ภาค ๑ - หน้าที่ 3
5
พระธรรมปิฎกอานนท์ ภาค ๑ - หน้าที่ 3
ประโยค - พระธรรมปิฎกอานนท์ ภาค ๑ - หน้าที่ 3 1. ยมวรรณค วรรณนา 2. เรื่องพระจักขุปลาเัระ* [๑] [ข้อความเบื้องต้น] มีปุจฉา…
ในบทนี้ พระธรรมปิฎกอานนท์ได้กล่าวถึงความสำคัญของใจในการดำเนินชีวิต โดยมีการถามตอบเกี่ยวกับการสอนของพระองค์ว่าทรงตรัสเกี…
พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30
32
พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30
ประโยค - พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30 พระราชสัญจรว่า "ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จและด้วยใจ ถ้…
พระราชสัญจรกล่าวถึงธรรมและจิตใจว่าเป็นหัวหน้าของการกระทำ นอกจากนี้ยังได้มีการอธิบายถึงจิตที่เป็นไปในภูมิ ๔ ว่าจิตทำให้เกิดผลดีหรือไม่ดี และการกระทำตามจิตใจนั้นจะส่งผลต่อชีวิต การศึกษาเรื่องธรรมและอธรร
พระธรรมปิฎกวิสุทธิแปล ภาค ๑ หน้าที่ 33
35
พระธรรมปิฎกวิสุทธิแปล ภาค ๑ หน้าที่ 33
ประโยค - พระธรรมปิฎกวิสุทธิแปล ภาค ๑ หน้าที่ 33 ที่รวมประทุมร้ายแล้ว จะชื่อจิตใหม่มีใซ อะชื่อว่าจงจิต ตามเดิมนั่นแลก็มีใ…
ในภาคนี้พูดถึงความสำคัญของจิต เทียบเคียงกับปรัชญาของอริยะ โดยชี้ให้เห็นว่าจิตของคนสามารถปรับเปลี่ยนและมีผลต่อการกระทำได้ การทำความเข้าใจในอริยะนั้นมีความสำคัญต่อการพัฒนาจิตและการทำความดี ในการใช้แนวคิ
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 70
72
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 70
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 70 [แก้ธรร] บรรดาบุคคลนั้น กล่าวว่านะ ทิ ตั้งเป็นต้น ความว่างเหมือนอย่างว่า บุค…
เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงหลักธรรมที่เปรียบเทียบการสะอาดของจิตใจและการประนีประนอมกับเวรกรรม โดยใช้ภาพความสะอาดในชีวิตประจำวันเป็นแนวทางในการเข้าใจถึงความเมตตาและการไม่มีอนาคตในความเลือดร้อนที่เฉลิมฉลองด
พระธรรมปิฎกซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - เรื่องภิษาภาวเมืองโกสัมพี
76
พระธรรมปิฎกซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - เรื่องภิษาภาวเมืองโกสัมพี
ประโยค - พระธรรมปิฎกซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - หน้า 74 ๕. เรื่องภิษาภาวเมืองโกสัมพี*[เอก] [ข้อความเบืองต้น] พระศาสดา เมื่ อประท…
เนื้อหานี้พูดถึงการสนทนาระหว่างพระวินัยธรและพระธรรมกถีในเรื่องวินัยที่เกิดขึ้นใกล้เมืองโกสัมพี โดยมีการตรวจสอบกรณีการเหลือน้ำในบาชนะและความเข้าใจเกี่ยวกับอาบัติ ว่ามีหรือไม่มีการทำผิดในกรณีดังกล่าว ซึ
พระธรรมปิฎก: การสอนให้สามัคคีกัน
78
พระธรรมปิฎก: การสอนให้สามัคคีกัน
ประโยค- พระธรรมปิฎกถูกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ๑๖ [พระศาสดาตรัสสอนให้สามัคคีกัน] ครั้งนั้น ภิกษุป one เข้าไปฝ่าพระอาธะเจ้า …
ในพระธรรมปิฎก ภาค ๑ หน้า ๑๖ พระศาสดาตรัสสอนให้ภิกษุทั้งหลายมีความสามัคคีกัน โดยทรงเตือนว่าไม่ควรแตกแยกกันในการปฏิ…
การไม่แตกแยกในหมู่ภิกษุ
79
การไม่แตกแยกในหมู่ภิกษุ
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐูกโฉบแปล ภาค ๑ - หน้า 77 อย่าเลย ภิกษุทั้งหลาย พวกท่านอย่าได้ทำการแตกแยกกัน ดังนี้ เป็นต้นแล้ว ตรรว…
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการไม่แตกแยกและการทะเลาะในหมู่ภิกษุ โดยยกตัวอย่างจากพระธรรมปิฎกที่สอนให้ภิกษุร่วมมือกันและหลีกเลี่ยงการวิวาทซึ่งอาจนำไปสู่ความเสียหาย ภิกษุทั้งหลายควรตระหนักถึงอัน…
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ๑๙๙
201
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ๑๙๙
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ๑๙๙ จะทรงแสดงความที่พระองค์หลงทาง อันพระองค์ปลอบโยนแล้ว ยกขึ้นหลังของตนแล้…
ในหน้า ๑๙๙ ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ส่วนนี้เสนอความสำคัญของการเป็นอยู่ในความหลงทาง และการเรียนรู้จากความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในอดีต…
พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65
67
พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65 ศาสดา เพื่อประโยชน์เสด็จไปสูเมืองโกสัมพี เมื่อพระศาสดาจะประทานปฏิญญา จึงกล…
ในเนื้อหานี้พระศาสดาเสด็จไปยังเมืองโกสัมพี มีการกล่าวถึงการสร้างมหาวิหารจากเศรษฐีหลายคนที่ได้อุปถัมภ์ ให้สร้างวิหารเพื่อการบูชาพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดูแลและประกอบพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องก