พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ๑๙๙ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 201
หน้าที่ 201 / 217

สรุปเนื้อหา

ในหน้า ๑๙๙ ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ส่วนนี้เสนอความสำคัญของการเป็นอยู่ในความหลงทาง และการเรียนรู้จากความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในอดีต พระองค์ได้ตรัสถึงความสำคัญของการรู้จักแข็งใจในการเดินทางสู่ความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะมีอุปสรรค พระองค์ยังได้ยกตัวอย่างของพระเทวทัตเพื่อแสดงให้เห็นถึงภัยจากความอคติและการไม่ยอมรับความจริงในชีวิต นักปฏิบัติธรรมควรเรียนรู้ที่จะปล่อยวางและค้นหาความจริงในตัวเอง. สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การหลงทางในธรรมะ
-การเรียนรู้จากประวัติศาสตร์
-ความสำคัญของการมีสติ
-การปล่อยวางอคติ
-การค้นหาความจริงในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ๑๙๙ จะทรงแสดงความที่พระองค์หลงทาง อันพระองค์ปลอบโยนแล้ว ยกขึ้นหลังของตนแล้ว ให้ถึงที่อันเกมแล้ว กลับมาตั้งนั่งทับอีก ถึง ๓ ครั้ง อย่างนี้คือ ที่ปลาย ที่มาบกกลาง ที่โดน ในระวาที่ ๓ เมื่อก้าวล่วงคลองจับญแห่งมานุษย์แล้ว ก็ชำแผ่นดินในกาลที่พระองค์เป็นพระยาย่ำ จิงรัศชดานี้เป็นต้นว่า "หากจะให้แผ่นดินทั้งหมดแก่คนอคติญูผู้แพ้ทบเป็นนิรันดร์ ก็ไม่ยงไปให้ดีได้เลย." เมื่ออดตั้งขึ้นแล้วเช่นนั้นนั่นแลเมื่ออีก จึงตรัสบอกวิชชาดา เพื่อทรงแสดงความที่พระทัศนั่น ครั้งเป็นพระเจ้าโลมานุษย์เพื่อทรงแตงความที่พระทัศนั่น ครั้งเป็นพระเจ้าโมฆะ ประทับผิดในพระองค์ผู้เป็นอุตสาหะธรรมปะแล้วจงลงสู่แผ่นดิน. ก็ครั้งเมื่อพระเทวทัตดามดินไปแล้ว มหานรเรืองนิด ให้ยกรงชายรงปลูกและตันก่อ ตั้งหน้ื่อต้อนเต็มแล้ว เล่นนาฬิพใหญ๋ ด้วยปรารว่า "เป็นลาภของพวกเรานอ" พวกภิญญารบากูล ข้อความนั้นแต่พระผู้พระภาค พระผู้พระภาคตรัสว่า "ภิกษุ ทั้งหลาย เมื่อพระเทวทัตตกายแล้ว มหานรเรืองนิดไม่ใช่แต่บัดนี้เท่านั้น, มัคขังดีก็เหมือนกัน," เพื่อจะทรงแสดงความที่มหาชน ๑. ค. ชา. ๒๓/๒๓ ตกฐากา. ๒/๑/๒๙. สีลานาคาติก. ๒. ค. ชา. ๒๒/๒๓. ตกฐากา. ৪/๒๕. ๓. ค. ชา. ๒๒/๒๓๐. ตกฐากา. ๔/๕๕๐.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More