พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30 : หน้า 32/217

ประโยค - พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30 พระราชสัญจรว่า "ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จและด้วยใจ ถ้าผู้อ Organizationไร้ ร่า พูดอยู่ดีได้ ทำอยู่ดี, ทุกย่อมไปตามเขา เพราะเหตุนัน ดูดล้อหมุนไปตามรอยเท้า ผู้ดำแอกไปอยู่ ฉะนั้น" [แก้อรรถ] จิตที่เป็นไปในภูมิ ๔ แม้ทั้งหมด ต่างโดยมีภูมาวจรคติ เป็นต้น คือว่า "มโน" ในพระคาถานั้น, ดังอย่างนั้น ในบทนี้ เมื่อนไม กะ กำหนดลง ด้วยอำนาจจิตที่เกิดขึ้นแก่หมอนนั้นในคราวนั้น ย่อมได้จำพวกว่า ที่เป็นไปกับด้วยโทมนัส ประกอบด้วยปฏิมา (อย่างเดียว). บทว่า ปฐพุสม คำว่า มาตามพร้อมด้วยจิตนั้น อันเป็น หัวหน้าก่อน. บทว่า ชมุมา คำว่า ธรรมเป็น ๔ อย่าง ด้วยอำนาจคุณ- ธรรม เทศธรรม ปฏิธรรม และนิสัณฑ์ชีวิตธรรม. ใน ธรรม ๔ ประการนั้น ธรรมศัพท์นี้ในคำว่า "ธรรมและอธรรม ๒ ประการ ให้ผลเหมือนกัน ทําได้ อธรรมย่อมเข้าไปสู่นร ธรรมย่อม ให้ถึงสุดดี."