หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - พระศาสดากับภิษิพัคคีย์
296
พระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - พระศาสดากับภิษิพัคคีย์
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 294 ๘. เรื่องภิษิพัคคีย์ * [๑๘๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู…
ในเนื้อหาเกี่ยวกับภิษิพัคคีย์ พระศาสดาที่ประทับอยู่ในพระเวฬุวันได้ทรงประทานธรรมเทศนาเกี่ยวกับศรัทธาธรรม โดยสอนให้รักษาความสำรวมทางกาย วาจา และใจ ซึ่งช่วยให้ผู้ปฏิบัติอยู่ในความสงบและใส่ใจในธรรมะอย่างต
พระธรรมปิฎกฐานา (บทที่ ๓) - การฟังธรรมและอานาคาม
10
พระธรรมปิฎกฐานา (บทที่ ๓) - การฟังธรรมและอานาคาม
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐานา (บทที่ ๓) หน้า ๘ จะกล่าวคำเป็นต้นว่า "ท่านจงรอสัก ๒-๓ วัน ข้าพเจ้าให้ท่านก่อน จะฟังธรรมก่อน." เ…
บทความนี้เน้นการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับการฟังธรรมและแนวทางในการศึกษาอานาคามตามคำสอนของพระผู้พระภาค ซึ่งเป็นการนำเสนอแบบทบทวนที่พระศาสดาทรงใช้เพื่อให้เกิดความเข้าใจในข้อธรรมที่สำคัญ. พระผู้พระภาคตรัสถ
พระธรรมปิฎกฐาฯถอดคำแปล ภาค ๑๙ - หน้า ๓๓
35
พระธรรมปิฎกฐาฯถอดคำแปล ภาค ๑๙ - หน้า ๓๓
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐาฯถอดคำแปล ภาค ๑๙ - หน้า ๓๓ บทว่า สุวเมษปาน ได้แก่การดื่มซึ่งสุราและเมรัยอย่างใดอย่างหนึ่งนั่นเทียว…
บทความนี้กล่าวถึงการดื่มสุราและเมรัย รวมถึงความหมายและผลกระทบของการเสพสิ่งเหล่านี้ต่อชีวิตและกรรมของบุคคล พระธรรมปิฎกได้อธิบายถึงความสำคัญของการมีสติและการสำรวมในชีวิต เพื่อไม่ให้ทุกข์เกิดขึ้นจากการกร
บทพระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 116
118
บทพระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 116
ประโคม - พระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 116 คำว่า "ภูมิ" นั้น เป็นชื่อว่าแห่งปัญญานั่นกว้างขวางเสมอด้วย แผ่นดิน. ความ…
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์คำว่า 'ภูมิ' ซึ่งแสดงออกถึงปัญญาที่มีความกว้างขวางเหมือนแผ่นดิน แสดงถึงความสำคัญของการตั้งตนไว้ในความเจริญและการรักษาความรู้เพื่อพัฒนาและบรรลุถึงจุดหมายในชีวิต โดยเฉพาะการยก
พระธรรมปิฎกฐิกาแปลภาค ๓ - ความเข้าใจในเวรและทุกข์
155
พระธรรมปิฎกฐิกาแปลภาค ๓ - ความเข้าใจในเวรและทุกข์
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิกาแปลภาค ๓ - หน้าที่ 153 [แก้รรร] บรรดาบทเหล่านั้น ว่า ปรทุฏฐปธานน ความว่า เพราะก่อนอันใดนั้นอธิบ…
บทความนี้นำเสนอการตีความพระคาถาที่เกี่ยวข้องกับเวรและทุกข์ โดยอธิบายถึงความสำคัญของการรักษาศีลและการอยู่ในสภาพผู้ไม่ทำเวร และบรรยายถึงนางยักษ์ดีที่ตั้งอยู่ในสภาพที่เหมาะสม ทำให้เกิดผลดีแก่ผู้ปฏิบัติ ห
เรื่องมาร - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙
49
เรื่องมาร - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙
ประโคม - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๙ - หน้า ๔๗ 8. เรื่องมาร [๒๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทร…
ในบทนี้ พระธรรมปิฎกได้กล่าวถึงเรื่องมารในบริบทของพระราหุลเมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน โดยมารเปรียบเสมือนผู้ที่มาพยายามขัดขวางการปฏิบัติธรรมของพระราหุล ขณะที่พระศาสดาทรงทราบว่ามารมีเป้าหมายที่จะทำให้พระ
พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ หน้า 112
114
พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ หน้า 112
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐาควาแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 112 บทว่า อรติ ความว่า เมื่อมนุษย์พร้อมทั้งปัจจัย เป็นสภาว ปรากฏดังนี้อยู่ …
บทความนี้อธิบายถึงปีติและปราโมทย์ซึ่งเป็นอารมณ์ที่นำไปสู่ความสุขและการรู้แจ้งในพระธรรม นอกจากนี้ยังพูดถึงคำสอนจากพระคาถาในพระสนานที่เน้นความสำคัญของการพัฒนาจิตใจและการประพฤติตามหลักธรรมที่สืบมา อันจะน
พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา - ภาค ๙
202
พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา - ภาค ๙
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา ภาค ๙ - หน้าที่ 200 ว่า เป็นพรหมมัย [แก้อรรถ] บรรดาทหมานนั้น ท้วง ว่า ครุณรติอญฺ ฉันเป็นต…
เนื้อหานี้กล่าวถึงพระธรรมปิฎกฐิฤทธิลา โดยเน้นไปที่การอธิบายความหมายของคำว่า 'พรหมมัย' และการประกอบด้วยปัญญาในการเข้าถึงธรรม ดังนั้…
การไม่แตกแยกในหมู่ภิกษุ
79
การไม่แตกแยกในหมู่ภิกษุ
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐูกโฉบแปล ภาค ๑ - หน้า 77 อย่าเลย ภิกษุทั้งหลาย พวกท่านอย่าได้ทำการแตกแยกกัน ดังนี้ เป็นต้นแล้ว ตรรวว…
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการไม่แตกแยกและการทะเลาะในหมู่ภิกษุ โดยยกตัวอย่างจากพระธรรมปิฎกที่สอนให้ภิกษุร่วมมือกันและหลีกเลี่ยงการวิวาทซึ่งอาจนำไปสู่ความเสียหาย ภิกษุทั้งหลายควรตระหนักถึงอันตรายของค
พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65
67
พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากาแปลง ภาค ๒ - หน้า 65 ศาสดา เพื่อประโยชน์เสด็จไปสูเมืองโกสัมพี เมื่อพระศาสดาจะประทานปฏิญญา จึงกล่…
ในเนื้อหานี้พระศาสดาเสด็จไปยังเมืองโกสัมพี มีการกล่าวถึงการสร้างมหาวิหารจากเศรษฐีหลายคนที่ได้อุปถัมภ์ ให้สร้างวิหารเพื่อการบูชาพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดูแลและประกอบพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องก
พระธรรมปิฎกฐาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 83
85
พระธรรมปิฎกฐาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 83
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 83 พระนางสามาวดี ได้ให้โอวาทแก่หญิงเหล่านั้นว่า "การ กำหนดอัดภาพ ซึ่งถูกไฟเผาอ…
ในบทนี้พระนางสามาวดีได้ให้โอวาทแก่หญิงที่อยู่ในสงสารว่าจงเป็นผู้ไม่ประมาท ในขณะเดียวกันพระผู้มีพระภาคได้ประทานคำตอบเกี่ยวกับอุบาสกที่ถามเกี่ยวกับการละดับดับสูญในที่ถูกไฟไหม้ นอกจากนี้ยังมีการบันทึกถึง
พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๑ มาหน้าที่ 4
6
พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๑ มาหน้าที่ 4
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากาแปล ภาค ๑ มาหน้าที่ 4 ๒. เรื่องพระเจตระผู้เจริญวิถีกับมุฎฐาน [๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื…
เนื้อหาเกี่ยวกับพระเจตระที่มีการแสดงถึงเส้นทางการปฏิบัติทางธรรมที่เกี่ยวข้องกับมุฎฐาน เมื่อพระศาสดาทรงสอนในกรงสวัสดิ์ เกี่ยวกับการเดินทางทางจิตใจและการเรียนรู้การเกิดและการเสื่อม โดยมีการเปรียบเทียบถึ
พระธรรมปิฎกฐิติแปล ภาค ๑: ประโคง
137
พระธรรมปิฎกฐิติแปล ภาค ๑: ประโคง
ประโคง - พระธรรมปิฎกฐิติแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 135 ปรากจากสติ. บทพระคาถาว่า สมมทยุค วิมุตตาน์ คำว่า ผู้พ้นวิสัย แล้ว ด้วยวิ…
ในบทนี้กล่าวถึงพระคาถาและความหมายของผู้พ้นวิสัย รวมถึงการไม่ประสบของมารในธรรมะ พระคาถาเน้นการเข้าถึงความจริงและการเห็นทางแห่งพระนิพพาน ชนจำนวนมากบรรลุอธิผลทางธรรมแล้วในช่วงท้ายเทศนา โดยการแสดงธรรมของพ
หน้า14
201
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐากล ภาค ๑ - หน้าที่ 199 บทว่า ทุมเมธา คือมีปัญญาเจน ทว่า อมิตเตนวา ความว่า เป็นวาจาว่าด้วยมีวรยุ่งไ…
พระธรรมปิฎกฐัฏฐูล แปลภาค ๑ - หน้าที่ 252
254
พระธรรมปิฎกฐัฏฐูล แปลภาค ๑ - หน้าที่ 252
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐัฏฐูล แปลภาค ๑ - หน้าที่ 252 [แก่อรรถ] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่า อนุตฺตา ความว่า ภิกษ์ผู้พิล พิงปร…
เนื้อหาต่อยอดความเข้าใจเกี่ยวกับภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยการชี้ให้เห็นถึงการมีศรัทธาและการปฏิบัติที่ดี รวมถึงการอธิบายถึงบทบาทของภิกษุฤกษ์ที่มีความสำคัญในการประพฤติปฏิบัติให้กับสังคม สรุปบทบาทของภิกษุใน
พระธรรมปิฎกฐานะภาค ๑ - หน้าที่ 285
287
พระธรรมปิฎกฐานะภาค ๑ - หน้าที่ 285
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐานะภาค ๑ - หน้าที่ 285 ข้อปฏิบัตินังสัตว์ให้อิงพระนิพพาน พึงจะการ-dคายเป็นต้นเสีย, อันภิญญาอันบำเพ็…
ในหน้าที่ 285 ของพระธรรมปิฎกนี้มีการพูดถึงข้อปฏิบัติเพื่อนำไปสู่พระนิพพาน โดยยิ่งไปกว่านั้นยังมีการเปรียบเทียบความเข้าใจในธรรมะกับการมองเห็น การได้ยิน และการรู้ความจริงต่างๆ ซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญในก
พระธรรมปิฎกฐิภัทรคำแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 104
106
พระธรรมปิฎกฐิภัทรคำแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 104
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิภัทรคำแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 104 จากิ " ด้วยสำคัญว่า " เป็นอัครสาวกของพระองค์." พระศาสดา รับสั่งให้เร…
เนื้อหาเกี่ยวกับพระธรรมปิฎกฐิภัทรคำแปลที่กล่าวถึงการสั่งสอนของพระศาสดาและการเปรียบเทียบจากพระธรมะ อธิบายถึงความเข้าใจในธรรมะและจ…
พระธรรมปิฎกฐิติผสมแปล ภาค ๔ - บทที่ 169
171
พระธรรมปิฎกฐิติผสมแปล ภาค ๔ - บทที่ 169
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิติผสมแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 169 พระเทระกล่าวว่า "ท่านไม่รู้ทางแห่งพรหมโลกที่เดียว แม้ พวกอาจารย์ของท่า…
ในบทนี้ พระเทระได้กล่าวถึงการไม่มีใครรู้ทางแห่งพรหมโลก นอกจากพระศาสดาองค์เดียว ทรงแสดงถึงความสำคัญในการดูแลลูกโดยอิทธิอันเลื่องลือ และการบูชาผู้ที่มีความรู้ โดยระบุว่าผลของการบูชาผู้ที่อบรมแล้วนั้น มี
หน้า19
177
ประโยค๖ - พระธรรมปิฎกฐัลป๙แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 175 ที่เลื่อมใส เห็นปานนั้น; เพราะฉะนั้น การอภิวาทในท่านผู้อํานนตรงเท่านั้น …
เรื่องนางปลูจารา
208
เรื่องนางปลูจารา
ประโคม - พระธรรมปิฎกฐิฏฺฐิโต ภาค 4 - หน้าที่ 206 ๑๒. เรื่องนางปลูจารา [ ๒๕ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสนามีอุปปัชฌาย์ใน…
เรื่องราวของนางปลูจาราที่มีชีวิตในครอบครัวเศรษฐีในกรุงสาวัตดี ตั้งแต่อายุ 16 ปี นางได้สร้างความสัมพันธ์กับผู้รับใช้และแสดงถึงความรักที่ไม่เลือกชั้นวรรณะ โดยแม่และพ่อนั้นมีความตั้งใจที่จะแต่งงานให้นางก