เรื่องนางปลูจารา : หน้า 208/227

ประโคม - พระธรรมปิฎกฐิฏฺฐิโต ภาค 4 - หน้าที่ 206 ๑๒. เรื่องนางปลูจารา [ ๒๕ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสนามีอุปปัชฌาย์ในพระเศวตวัน ทรงปรารภพระ ปลูจาราเถรี ตรัสพระคาถานีว่า "โย จ สุตสตัง จิว่า " เป็นต้น. [ ความรักไม่เลือกชั้นวรรณะ ] ดังได้กล่าวมา นางปลูจารา นั้นได้เป็นรอดของเศรษฐีมีสมบัติ ๕๐ โภคินในกรุงสาวัตดี มีญาติพงษ์ ในเวลานามมีอายุ ๑๖ ปี มารดา บิดาเมือจะรักษา จึงให้นางอยู่บนชั้นปราสาท 3 ชั้น ถึงเมื่อเป็น เช่นนั้น นางก็ยังสมคบกับคนรับใช้คนหนึ่งของตน. ครั้งนั้นมารดา บิดาของนางก็ตามให้กายช่ายหนุ่มคนหนึ่ง ในลูกที่มีชาติเหมอื่ กับกันแล้ว กำหนดว่าวิชา. เมื่ออัยวะเท่านั้น ใกล้เข้ามา นางจึงพูดคะนู รับใช้ขึ้นว่า "ได้ยินว่า มารดาบิดาจักรบอกให้แก่สกุลโนะ ใน กาลที่ฉันไปสู่สกุลผัว ท่านแม้ควรรรรรณการเพื่อฉันมาแล้ว ก็จัก ไม่ได้เข้าไปในนั้น, ถ้าท่านมีความรักในฉัน, ถึงพาจนหนีไปโดย ทางใดทางหนึ่งในบัดนี้ฉัน" คนรับใช้รับว่า "ดิลละ นางสุฑ์ เจริญแล้วกล่าวว่า ถ้าอย่างนั้นฉันก็ยืนยันในที่ชื่อในนั้นแห่งประตูเมือง แต่เวลาเช้าตรู่พรุ่งนี้นี่, หล่อนพึ่งออกไปด้วยอุบายอย่างหนึ่งแล้ว มาใน ที่นั่น" ในวันที่ 2 ก็ได้ยินอยู่ในที่นัดหมายกันไว้. * พระมหาโพธิ์ ป.ธ. ๕ วัดเวฬุวันวิมาร แปล