พระธรรมปิฎกฐิติแปล ภาค ๑: ประโคง พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 3 หน้า 137
หน้าที่ 137 / 288

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงพระคาถาและความหมายของผู้พ้นวิสัย รวมถึงการไม่ประสบของมารในธรรมะ พระคาถาเน้นการเข้าถึงความจริงและการเห็นทางแห่งพระนิพพาน ชนจำนวนมากบรรลุอธิผลทางธรรมแล้วในช่วงท้ายเทศนา โดยการแสดงธรรมของพระโคดิกเถระมีประโยชน์ต่อมหาชนอย่างสูง.

หัวข้อประเด็น

-พระคาถาและความหมาย
-การบรรลุธรรม
-การเห็นทางแห่งนิพพาน
-บทบาทของพระโคดิกเถระ
-ประโยชน์แก่มหาชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคง - พระธรรมปิฎกฐิติแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 135 ปรากจากสติ. บทพระคาถาว่า สมมทยุค วิมุตตาน์ คำว่า ผู้พ้นวิสัย แล้ว ด้วยวิสัย & เหล่านี้ คือ "ดังวิสัยติ วิญญาณนวิสัยติ สมุ-เฉพาะวิษัยติ ปฏิสัสธรรมวิคติ นิสมธวิคติ" เพราะรู้โดยเหตุ คือ โดยนิยม บทพระคาถาว่า มาโธ มคฺค ณ วิเนติ คำว่า มารแม่ แสดงวายุ โดยตั้มกำลัง ย่อมไม่ประสบ คือ ย่อมไม่ใด้พบ ได้แก่ ย่อมไม่เห็น ทางแห่งพระมหานิสารพังหลาย ผู้เห็นนาปนี้ ไป แล้ว. ในเวลาจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอธิผลทั้งหลาย มี โสดาปัตผลเป็นต้นแล้ว เทสานีประโยชน์แก่มหาชน ดังนี้แล. เรื่องปริพทานาของพระโคดิกเถระ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More