ทุตตะสมันต์ปาสากนกเปล ภาค ๑ - หน้า 152
…นี้ จัดเป็นของอันบุคคลนั้นทำแล้วแน่นอน." ครั้งนั้น พระเถระได้ให้สัญญาว่าแผ่น กระเบื้องเช็ดเท้าด้วยคำพัดแล้วกล่าวว่า "คุณ ! เราไม่สมควรจะวิจฉฉัย, เธอจงให้คนอื่นวิจฉฉึก." พวกภิกษุณว่า "เพราะเหตุไร ขอรับ ?"…
ในช่วงนี้ของทุตตะสมันต์ปาสากนกเปล พระเถระได้ร่วมสนทนาเกี่ยวกับการสืบสวนความบริสุทธิ์ของบุคคล และการต้องใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจ โดยมีการกล่าวถึงบทบาทของผู้โจทก์และจำเลย การตีความจากพระวินัยมีความสำคั