ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอุ้มปรัฐถูกดาวแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 131
"มังกร พานะนัน ผู้มีเมตตาในบุตรและปศุสัตว์ ผู้มีใจอ้อมในอารมณ์ต่าง ๆ ไป เหมือนห่วงน้ำใหญ่ พัดเอาเผาบ้านผู้ล้มไป ฉะนั้น"
[แก้ det]
บรดดาบเหล่านั้น สองกว่า ดุ ปุตตปุสสมมติ ความว่า ซึ่งนั้นผู้ได้รับตราประทับและปศุสัตว์ทั้งหลาย ซึ่งถึงพร้อมด้วยรูปและกำลัง เป็นดินแล้ว มามาเกือบประมาทแล้ว ด้วยบุตรและปศุสัตว์ทั้งหลาย อย่างนี้ว่า "มุตรของเรามีรูปสวย มีกำลังสมบูรณ์ ฉลาด สามารถ กิจกทุกอย่าง โคของเรามีรูปงาม ปราศจากโรค สามารถนำของไปได้ มาก, แม่โคของเรา มีน้ำมาก"
บทว่า พายุตตุมณัส ความว่า ชื่อว่าผู้มีใจอ้อมแล้ว (ใน อารมณ์) เพราะได้รับรางวัลและทองเป็นต้น หรือสมบันบริจาทั้งหลาย มีมาตรและจิวเป็นต้น บางอย่างเท่านั้นแล้ว ปรารถนาให้ ยิ่งขึ้นไปกว่านั้น อื่นอย่างหนึ่ง ชื่อว่าผู้มีใจอ้อมในอารมณ์ต่าง ๆ เพราะข้องอยู่ในบรรดาขามผังหลาย ที่จะพึงรู้ว่าถูกอัคนีเป็นต้น หรือ บรรดาสมบัติบริจาทั้งหลาย มีประกาศกว่าหแล้ว ในอารมณ์และบริบารอันดได้แล้ว นั่นแฉ
สองบทว่า สุตุต คาม ได้แก่หมู่สัตว์ผู้เข้าถึงความหลับ
บทว่า มหิโภช เป็นต้น ความว่า ห้วงมหานทีใหญ่ พื้นถิ
ทั้งหมด พัดชาวบ้านเห็นปานนั้นไปหมด โดยที่สุดแม้สุนัข ก็ให้เหลือไว้ ฉันใด มงอยู่ยอมพานะมีประกาศกว่ากล่าวแล้วไปฉนั้น