นิทานเตือนใจจากอดีตกาล มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 3 หน้า 238
หน้าที่ 238 / 265

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวในอดีตกาลเกี่ยวกับบุรุษในกรุงเทพฯ ที่ประสบความทุกข์จากการกระทำของตนเอง ทั้งจากไฟไหม้ การบริโภคที่เกินขอบเขต และการเผชิญลม โดยแต่ละเรื่องเป็นบทเรียนที่เตือนให้คิดถึงผลกระทบจากการกระทำที่เกิดขึ้น. รับรู้ถึงการเป็นที่พึ่งหรือว่าเป็นอันตรายต่อชีวิตและสังคมรอบข้างได้. ตัวอย่างเรื่องราว ได้แก่ การรอดชีวิตจากไฟไหม้ในบ้าน, การรับประทานมากเกินไป, และการเผชิญกับลมรุนแรง.

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์ชีวิต
-การกระทำและผลกระทบ
-นิทานสอนใจ
-บทเรียนจากอดีตกาล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๔ มังคลดีถีราที่เป็นปลายเล่ม ๓. หน้าที่ ๒๓๘ [เรื่องที่ ๒] [๒๒๙] ในอดีตกาล ช่างหม้อ ชาวบ้านใกล้ประตูทุ่งพาราณสี คนหนึ่ง เดือดดาลเหยียบในหลุมแห่งหนึ่ง เพื่อประสงค์จะทำงานชนะ ในขณะนั้นเอง ฝนตกลงมาแล้ว น้ำลากม้ว่ม พัดเชิงหลุมให้ พังลงแล้ว กระหน่ำของเขาแตกแล้ว เพราะเหตุที่ดินเชิงหลุมพังนั้ เขาจ้ำคราวว่า “มหาปู่อื่นเป็นที่ขังอาศัยของมหาชน ทำลาย สิระของเราแล้ว .” [เรื่องที่ ๓] [๒๒๙] ในอดีตกาล บุรุษคนหนึ่งในกรุงเทพฯ เมื่อไฟไหม้ เรือน ไม่อาจจะออก (จากเรือน) ได้ว่ากว่า “ไฟจะเป็นที่ขังอาศัย ของมหาชน ย่อมไหม้น่าเรา” ดังนี้แล้ว ได้ทำกละแล้ว (ในเรือนนั้น). [เรื่องที่ ๔] [๒๓๑] ในอดีตกาล บุรุษคนหนึ่งในกรุงเทพฯ สนิ่นนั้นแหละ รับประทานมากเกินไป ไม่อาจจะงอาหารถ่อยได้ จึงกล่าวว่า “ภาระนี้เป็นที่พึ่งอาศัยของมหาชน ย่อมสาหรเราให้ตาย” ดังนี้ แล้ว ดีตะ. [เรื่องที่ ๕] [๒๓๑] ในอดีตกาล ลมกำเริบขึ้นแล้ว รังควานตัวของบุรุษ คนหนึ่งในกรุงเทพฯ สนิ่นเหมือนกัน บูรณนั้นคร่ำครวญว่า “ลม อันนี้เป็นที่พึ่งอาศัยของมหาชนในฤดูร้อน ย่อมผลาญตัวของเรา.”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More