ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระอธิษฐานจากกัลป์ ภาค ๕ - หน้า 12
พระเถระ. จงหลีกไป นางเทวิดา, เจ้ อย่า ทำ ให้ เรา ถูก พระธรรมกถ คร้ ง หลาย นั่ง จับ พัดอัน วิจิตร พึง กล่าว ในอนาคต ว่า ได้ ยืนยัน นางเทวิดา ผู้ หนึ่ง มาท วาร ปฏิ ทิน เข้าไป ดัง นี้ จง กลับ ไป เสีย. นางจึ่ง อ้อนวอน ซ้ำ ๆ อีกว่า " ขอท่าน อย่า ทำ ให้ ฉัน สูญ เสีย เลย เจ้าข้า."
พระเถระ คิดว่า "นางเทวิดา นี้ไม่เชื่อฟัง ถึง คำ ของ เรา" จึง ปรบมือ ด้วย กล่าวว่า " เข้าใจ ประมาณ ของเจ้า."
นาง ไม่ อาจ ดำ อยู่ ใน นี้ ได้ เหตุ ขึ้น ใน อากาศ ประกอง อัญชลี ได้ยิน ร้องไห้ (ครำครวญ อยู่) ใน อากาศ ว่า "ท่านเจ้าข้า อย่า ให้ สบ มติ ที่ ฉัน ได้ แล้ว ฉัน หาย เสีย เลย" จง ให้ เพื่อน ที่ ทำ ให้ ฉัน คง เด็ด."
[ บุญ ให้ กิจ สุข ใน ใจ พึง ๒ ]
พระศาสดา ประทับ อยู่ ในพระ คันธกุฎี นี้เอง ทรง สดับ เสียง นาง เทวิดา นี้ ร้องไห้ ทรง แสดง พระ รัศมี ดูด ประทับ นั่ง รอง อยู่ ใน ที่ เฉพาะ หน้า นาง เทวิดา ตรัษว่า "เทวิดา การ ทำความ สังเคราะห์ เป็น ภาระ ของ สัส สะ ผู้ ปฏิ ทิน ของ เรา แต่ การ กำหนด ว่า " นี้ เป็น ประโยชน์ ของ เรา " แล้ว มุ่ง กระ ทำ แต่ บุญ ย่อม เป็น ภาระ ของ ผู้ มี ความ ต้อง การ ด้วย บุญ ด้วย ว่า การ ทำบุญ เป็น เหตุ ให้ เกิด สุข อย่าง เดียว ทั้ง ใน ภาพ นี้ ทั้ง ใน ภาพหน้า"
ดัง นี้ แล้ว เมื่อ จะ ทรง สืบ น นิ ล แสดง ธรรม
๑. เม อนาคต ๆ ๆ ฯ วุตฺตุพจน์ แปลว่า ดัง ความ ที่ แห่ง เรา เป็น ผู้อ น พระ ธรรมกถ ทั้ง หลาย ผู้ นั่ง จับ พัด อัน วิจิตรว พิง กล่าว ในอนาคตว่า "๗"