การตรึกตรองและปัญญาในพระพุทธศาสนา
…้มีกายระงับย่อมเสวยสุข จิตของผู้มีสุขย่อมเป็นสมาธิ”
(4) เกิดจากการสำรวมอินทรีย์ คือ สำรวมตา หู จมูก ลิ้น
กาย และใจ ดังนี้
ทีฆนิกาย ปาฏิวรรค, มก. เล่มที่ 16 ข้อ 419 หน้า 416-418
* อังคุตรนิกาย ติกนิบาต, มก…
ในบทนี้กล่าวถึงการตรึกตรองและปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นว่าเมื่อปริยัติธรรมได้รับการเรียนรู้และตรึกตรองจากใจ จะนำไปสู่ความปราโมทย์และปีติ การมีสมาธิและความสุข เมื่อพระภิกษุทั้งหลายร่วมมือกันอย่างปรองด