การเปลี่ยนแปลงความเชื่อในพระพุทธศาสนา วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน เมษายน พ.ศ.2555 หน้า 28
หน้าที่ 28 / 132

สรุปเนื้อหา

ผู้เขียนแบ่งปันประสบการณ์ในการเปลี่ยนแปลงความเชื่อจากความศรัทธาในผีสู่การนับถือพระพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการศึกษากฎแห่งกรรม และการทำบุญให้กับชุมชน เขาได้เข้าบวชเพื่อพัฒนาตนเองและชวนคนในหมู่บ้านหันมานับถือพระพุทธเจ้าอย่างจริงจังแน่นอนพร้อมพัฒนาความเชื่อทางใจ

หัวข้อประเด็น

-การเปลี่ยนแปลงความเชื่อ
-ความสำคัญของพระพุทธศาสนา
-การทำบุญและศีลธรรม
-ประสบการณ์การบวช
-การพัฒนาตนเอง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๖ อยากจะให้คนแถว ๆ บ้านอาตมาหันมารักและนับถือพระพุทธศาสนาแบบนี้บ้าง เพราะเนื่องจากตัวอาตมาเป็นชาวปวาเกอญอ ทุกคนในหมู่บ้านของอาตมาซึ่งมีทั้ง ผู้เฒ่าผู้แก่ไปจนถึงลูกเด็กเล็กแดงก็ล้วนแล้วแต่นับถือผีกันทั้งนั้น โดยพวกเขาจะช่วยกัน ต้มเหล้าและฆ่าไก่ เพื่อจะเซ่นไหว้เลี้ยงผี เพราะมีความเชื่อว่าผีจะช่วยดูแลน้ำ ดูแลที่ดิน และทำให้การเพาะปลูกได้ผลดีขึ้น ซึ่งเมื่อก่อนอาตมาก็คิดแบบนั้น แต่เมื่อมาบวชแล้ว ก็ทำให้อาตมาได้เจอความจริงว่า ความเชื่อและการกระทำที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่ผิด และสิ่ง ที่เรานับถือก็ไม่ได้ศักดิ์สิทธิ์อย่างที่เราคิด เพราะเรากำลังไหว้ผีที่ไม่มีบุญมากพอที่จะไป สวรรค์ แต่ก็ไม่มีบาปมากพอที่จะไปนรก แถมเขายังมีบุญน้อยกว่ามนุษย์ แล้วเขาจะ มาดูแลเราได้อย่างไร เมื่อคิดได้อย่างนี้ ก็ทำให้อาตมาต้องรีบหันกลับมาศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมและ คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พอได้ศึกษาแล้วก็ทำให้อาตมากลายเป็น คนรักบุญกลัวบาป รักการทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนามาก การที่อาตมา ได้เข้ามาอยู่ในจุดนี้ ทำให้อาตมามีความคิดที่จะเปลี่ยนความเชื่อของคนในหมู่บ้าน ของอาตมาให้เขากลับมานับถือพระพุทธเจ้า อาตมาอยากให้พวกเขาดำเนินชีวิตได้ อย่างถูกต้อง อาตมาอยากจะชวนเขาให้หันมาทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา อย่างอาตมาบ้าง อาตมาจึงอยากขอบารมีของหลวงพ่อช่วยให้ความตั้งใจของอาตมา สำเร็จได้โดยง่ายด้วย สำหรับโครงการบวชแสนรูปภาคฤดูร้อนที่จะมาถึงนี้ อาตมามี ความตั้งใจที่จะชวนชายแมน ๆ และคนในหมู่บ้านมาบวชให้ได้มากที่สุด และอาตมา จะพยายามทำให้ดีที่สุด อาตมาอยากจะช่วยหลวงพ่อกอบกู้พระพุทธศาสนาและอยาก ศึกษาวิชชาธรรมกายมาก และมีความตั้งใจว่าอาตมาจะต้องเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีให้ได้ โดยจะขอฝึกฝนอบรมและพัฒนาตนเองให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป - ๆ พระธรรมทายาทนฤพัทธ์ ปีติชโย “บวช” ความสุขที่ไม่มีวันจางหายไปจากใจของอาตมา การเดินธุดงค์ในครั้งนี้ อาตมามีความประทับใจในทุก ๆ วัน ทุก ๆ เวลา และทุก ๆ ย่างก้าว อาตมาท่อง “สัมมา อะระหัง” ในใจไปตลอดทาง พร้อมกับ นึกถึงหลวงพ่อและหลวงปู่ให้มาอยู่ที่ศูนย์กลางกายของอาตมาด้วย ทำให้ทุก ๆ ย่างก้าวที่อาตมาก้าวเดินทั้ง ๓๘๑ กิโลเมตร มีแต่ความเบาสบายและเดินได้แบบไม่ รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยเป็นอัศจรรย์ ภาพของสาธุชนที่มานั่งทนความร้อนตากแดดรอ โปรยกลีบกุหลาบให้พระธุดงค์ตลอดทั้ง ๒๔ วัน ที่ผ่านมายังติดตาตรึงใจ และทำให้ อาตมาปลื้มใจอยู่จนถึงวินาทีนี้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More