สติในมรณภัย: เรื่องราวของสังขพราหมณ์โพธิสัตว์ : หน้า 104/132

๙๔ D M C ช่องนี้มีค่าตอบ என் எல் เมื่อพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นเนื้อนาบุญให้กับ มหาสมุทรในอีกไม่กี่นาทีนั้น สังขพราหมณ์โพธิสัตว์ สังขพราหมณ์โพธิสัตว์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่านก็ได้ กับบริวารคนสนิทก็ได้เตรียมตัวก่อนที่จะกระโดดลง เมตตาฉลองศรัทธาสังขพราหมณ์โพธิสัตว์ด้วยการ สู่มหาสมุทร ด้วยการนำเอาน้ำมันมาทาตัว และ เหาะขึ้นไปในอากาศ เพื่อให้พราหมณ์ได้เห็นเป็น รับประทานน้ำตาลกรวดกับเนยใสจนเต็มท้อง ให้ ทัสสนานุตริยะ จะได้เกิดความปลาบปลื้มปีติใจใน พอที่จะประทังชีวิตอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรได้ การสั่งสมบุญในครั้งนี้ จากนั้นสังขพราหมณ์โพธิสัตว์และบริวารของ ๔๔. ในเวลาต่อมา สังขพราหมณ์โพธิสัตว์ก็ ท่านก็ปีนขึ้นไปอยู่บนยอดเสากระโดงเรือ เมื่อพวก ออกเดินทางไปยังดินแดนสุวรรณภูมิด้วยเรือสินค้า ท่านปีนขึ้นไปถึงปลายยอดสุดแล้ว พวกท่านก็ดีด ตามที่ตัวท่านได้ตั้งใจเอาไว้ และทันทีที่เรือสินค้า ตัวกระโดดพุ่งออกจากเรืออย่างสุดแรงเกิด จะได้ออก เดินทางมาถึงกลางมหาสมุทร (ซึ่งตรงกับวันที่ ๓ ห่างจากเรือไปให้ไกลที่สุด ซึ่งในขณะเดียวกันนั้น ของการเดินทาง) เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็บังเกิดขึ้น ผู้คนทั้งหลายที่อยู่ในเรือต่างก็พากันแตกตื่นเสียขวัญ คือเกิดพายุใหญ่ขึ้นท่ามกลางมหาสมุทรแห่งนั้น จนไม่รู้จะทำอย่างไร แล้วในที่สุด ผู้คนเหล่านั้นต่าง และในระหว่างที่เรือสินค้ากำลังฟันฝ่าพายุใหญ่ ก็เสียชีวิตอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรแห่งนั้น ที่ชัดโครมโหมกระหน่ำอยู่นี่เอง เรือสินค้าดังกล่าวก็ ๔๗. ส่วนท่านสังข์พราหมณ์โพธิสัตว์กับบริวาร พลันเกิดรอยแตกขึ้นที่ใต้ท้องเรือ ทันใดนั้นเอง คนสนิทก็ได้พยายามว่ายน้ำประคองชีวิตเข้าสู่ฝั่งจน มวลน้ำจำนวนมหาศาลก็ไหลทะลักเข้าไปในเรือ ซึ่ง กระทั่งเมื่อเวลาผ่านไป ๗ วัน ก็ถึงวันอุโบสถหรือ เป็นผลทำให้เรือสินค้าดังกล่าวเกิดการอับปางและ วันพระ สังขพราหมณ์โพธิสัตว์จึงบ้วนปากด้วยน้ำเค็ม กำลังจะจมในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ ๔๕. เมื่อเหตุการณ์เข้าสู่ภาวะวิกฤตเช่นนี้ ผู้คน ทั้งหลายในเรือต่างก็รู้สึกเสียขวัญและหวาดกลัว ต่อมรณภัยที่กำลังจะมาถึงเป็นอย่างมากถึงมากที่สุด แต่สำหรับสังขพราหมณ์โพธิสัตว์แล้ว ท่าน กลับไม่รู้สึกเช่นนั้น เพราะในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน อย่างนี้ ท่านกลับมีสติและไม่หวั่นไหวต่อมรณภัย อีกทั้งยังสอนตัวเองได้ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป ๔๖. ในขณะที่เรืออับปางและกำลังจะจมลงสู่ แล้วตั้งใจสมาทานรักษาอุโบสถศีลอย่างเคร่งครัด என A ๑๐๒