การบวชเพื่อการฝึกฝนจิตใจ : หน้า 66/132

ยิ่งเกิดกำลังใจที่จะฝึกฝนตนเองให้เป็นพระแท้ อย่างดีที่สุด หลังจากบวชแล้ว มีหลายครั้งที่รู้สึก ประทับใจ วันนั้นอาตมาได้ไปบิณฑบาตเป็น ครั้งแรก เกิดความรู้สึกค่อนข้างแปลก เพราะ ใจหนึ่งก็มีความสุขที่เห็นผู้คนใส่บาตร ทำให้เรามี อาหารขบฉัน แต่อีกใจหนึ่งก็เห็นว่าผู้คนไม่ได้มี อะไรมากนัก แต่เขาก็มาใส่บาตรทุกเช้าเท่าที่เขา พอจะมีอย่างมีความสุขและภูมิใจที่ได้ทำ อาตมายังได้เห็นยายคนหนึ่งที่เกือบจะ ร้องไห้เวลาที่มองพวกเรา ทันทีที่ได้เห็น มันมีทั้ง ความสุข แต่ก็สะกิดใจในเวลาเดียวกัน ทำให้คิดได้ ว่า ตอนที่เราเป็นฆราวาส ทุกอย่างเป็นไปเพื่อให้ได้ มามากขึ้น ดีขึ้น อยากได้นั่น อยากได้นี่ แต่ยายไม่ ได้มีอะไรมาก แต่กลับมีความสุขที่ได้ให้ ทำให้คิด ได้ว่า การบวชเป็นพระ คือ การแสวงหาเฉพาะสิ่ง ที่จำเป็น ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ เมื่อถึงชั่วโมงหยุดใจ อาตมารู้สึกถึง ความผ่อนคลายและรู้สึกสบายมาก ๆ ใจจรดไว้ เรื่อย ที่ศูนย์กลางกาย และไม่สนใจความคิดแม้จะเข้ามา ๆ สุดท้ายใจก็หยุดไปเองและเห็นแสงสว่าง ชั่วโมงหนึ่งผ่านไปโดยที่ไม่รู้สึกตัวเลย สบายสุด ๆ แล้วอาตมาก็ออกไปเดินยิ้มอยู่นอกห้องปฏิบัติธรรม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้ อาตมาอยากจะศึกษาความจริง ของชีวิตต่อไปเรื่อย ๆ หลังจบโครงการ จะขอบวช เป็นพระไปวันต่อวัน อยากจะมาช่วยในแผนก แอนิเมชัน เพื่อเผยแผ่ธรรมะผ่านช่อง อินเทอร์เน็ต และขอเป็นส่วนหนึ่งที่จะเปลี่ยนแปลง โลกใบนี้ เพื่อให้ชาวโลกออกจากคุกในสังสารวัฏ เพื่อมุ่งหน้าไปสู่ที่สุดแห่งธรรม และ ไม่น่าเชื่อเลยว่า การบวชเป็นพระที่ ปราศจากความสะดวกสบาย ต้องใช้ชีวิตเรียบง่าย กับของส่วนตัวเพียงไม่กี่อย่าง จะสามารถดึงดูดใจ ชาวต่างชาติให้เข้ามาลิ้มลองรสแห่งศานติธรรมได้ อย่างไม่รู้จบ ซึ่งในบางครั้งเราก็มิอาจหาเหตุผลใด มาอธิบายได้ ถ้าไม่ใช่เพราะบุญในปางก่อนของตัว ท่านเอง DE