การสร้างสิ่งแวดล้อมเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา : หน้า 88/132

ปะทะแรงลมไว้ด้วย ไม้ใหญ่ต้นนั้นปะทะลมพายุอย่างโดดเดี่ยวตามลำพังได้ไม่นาน ก็ต้องหักโค่น ลงมา ยืนหยัดเดียวดายอยู่กลางทุ่งต่อไปไม่ได้ เพราะเหตุนี้ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่ เป็นคน เป็นวัด เป็นประเทศ เป็นพระพุทธศาสนา ถ้าอยู่ลำพังเดี่ยว ๆ มันยากที่จะต้านลมแรง การสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีจึงจำเป็นจะต้องทำ เพราะ เราจะเป็นคนดีโดยลำพังไม่ได้ หากเป็นคนดีโดยลำพัง ไม่สนใจว่าสิ่งแวดล้อมจะดีร้ายอย่างไร สักวันก็ต้องถูกลมพายุร้ายพัดโค่นลงมาอยู่ดี วันนี้พระพุทธศาสนาซึ่งเปรียบเสมือนต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ในประเทศไทย ได้ถูกลมแรงพัดให้ โยกคลอน ล้มลุกคลุกคลานมาตลอดระยะเวลา ๑๐๐-๒๐๐ ปี ซึ่งที่ผ่านมานี้ พระพุทธศาสนาโดน ภัยจากการล่าเมืองขึ้นของประเทศมหาอำนาจ โดนภัยจากการรุกรานของต่างศาสนา โดนภัย จากอบายมุขกัดกร่อนอยู่ทุกวันเวลา ทำให้ประชาชนห่างเหินการปฏิบัติธรรม สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง วัดร้างจึงได้เพิ่มขึ้นจำนวนผู้บวชแต่ละปีก็ลดลง พระภิกษุที่รักษาวัดกันอยู่ในขณะนี้ นอกจากจำนวนลดลงแล้ว ก็เป็นพระผู้เฒ่าอยู่เป็นส่วนมาก โดยเฉพาะเมื่อพวกเราได้ไปจัดงานบวชอุบาสิกาแก้ว บวชพระแสนรูปที่ผ่านมา ก็ได้ไปเห็นมาด้วยตา ของตัวเองแล้วว่า ความชำรุดทรุดโทรมของวัดวาอารามต่าง ๆ ที่หลวงพ่อหลวงปู่ช่วยกันรักษา ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเอาไว้ ตลอดจนความศรัทธาของญาติโยมที่ดูแลวัดในย่านนั้น ๆ ได้ ทรุดโทรมลงไปขนาดไหน ถ้าเรายังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ลมหายใจของพระพุทธศาสนาก็จะ ขาดสิ้นลงไปต่อหน้าต่อตาในยุคของพวกเรานี้เอง เพราะฉะนั้น การที่พระภิกษุไปช่วยกันตามญาติโยมมาบวช การที่ญาติโยมไปช่วยกันตาม คนมาบวช สิ่งเหล่านี้เป็นการช่วยเหลือตัวเราเองทั้งนั้น เพราะการที่เราไปตามคนมาบวชได้มากเท่าไร ทั้งพระภิกษุสามเณรที่อยู่ในวัดนั้น ๆ และศรัทธาญาติโยมที่อยู่ในย่านนั้น ๆ ก็จะได้สิ่งแวดล้อม ที่ดีเกิดขึ้นรอบตัวเขาอย่างหนาแน่นมากขึ้นเท่านั้น ๆ ภัยจากอบายมุข ภัยจากอาชญากร ภัยจากมิจฉาทิฐิ ภัยจากศาสนาหรือความเชื่ออื่นที่ไม่ หวังดีกับพระพุทธศาสนา ภัยเหล่านี้จะถูกกันออกไป เพราะเราได้คนดีมาเป็นเพื่อน มาช่วยกันเป็น สิ่งแวดล้อมให้กับเรา แล้วเราก็จะเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับเขา เมื่อสองฝ่ายมาบรรจบกัน ทั้งเขาและเราต่างก็เป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีให้แก่กันและกัน สิ่งเหล่านี้ ก็คือการกระทำตามมงคลสูตรในข้อที่ว่า “ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา” แปลว่า “การคบบัณฑิต” หรือ “ปูชา จ ปูชนียาน” แปลว่า “การบูชาบุคคลที่ควรบูชา” ซึ่งจะทำให้เกิดความมั่นคงกับชีวิตของ เรา พระพุทธศาสนาของเรา และประเทศไทยของเรา เพราะฉะนั้น พวกเราชาวพุทธชาวไทยที่ในวันนี้ยังมีเวลาอยู่ ก็ไปช่วยกันตามคนมาบวชให้ ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ชวนมาบวชได้มากเท่าไร ก็ทำให้สุดฝีมือไปเลย เพราะนั่นก็คือการทำ เพื่อช่วยเหลือตัวเราเอง และช่วยสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีให้แก่วัด แก่ท้องถิ่น แก่สังคม ประเทศชาติ ไปด้วย เมื่อทุกคนทำได้เช่นนี้ พระพุทธศาสนาก็จะเข้าไปอยู่ในใจของทุกคน ชาวพุทธทุกคนก็จะ สามารถยืนหยัดรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้นานแสนนาน