ปีกุน...บุญโต : หน้า 7/84

“ปีกุน...บุญโต” ดิถีวันขึ้นปีใหม่ได้เวียนมาถึงอีกหนึ่งขวบปี เหล่า ผู้มีบุญต่างเบิกบานยินดี ร่วมกันต้อนรับ “ปีกุน....บุญโต ในปีพุทธศักราช ๒๕๕๐ พร้อมกันทุกทวีปทั่วโลก แม้วัน ปีใหม่จะเป็นวันที่ชาวโลกสมมุติขึ้นเพื่อความสะดวกใน การนับช่วงเวลา แต่สำหรับยอดนักสร้างบารมีทุกท่าน ย่อมปรารภเหตุอันเป็นมงคลนี้ เพื่อการสั่งสมบุญให้ทับทวี ยิ่งขึ้น ดังเช่นภาพของการอยู่ธุดงค์ปีใหม่ ระหว่างวันที่ ๒๙ ธ.ค. ๒๕๕๙ ถึง ๑ ม.ค. ๒๕๕๐ ณ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี เมื่อเอ่ยถึงการอยู่ “ธุดงค์” คนส่วนใหญ่เข้าใจว่า เป็นกิจกรรมสำหรับพระสงฆ์เท่านั้น และคงเป็นข้อ ปฏิบัติที่มีความยากลำบากอย่างมาก ยากที่ฆราวาส หรือคนทั่วไปจะกระทำได้โดยง่าย แต่ความเป็นจริงแล้ว กิจกรรมการอยู่ธุดงค์ ถือเป็นพุทธประเพณีที่สำคัญ อย่างหนึ่งมาตั้งแต่โบราณ ซึ่งชาวพุทธทุกคนสามารถ ทำได้เป็นอย่างดี “การอยู่ธุดงค์” คือ แนวทางการอบรมธรรมะปฏิบัติ ที่ได้ผลดียิ่ง ด้วยการละวางภารกิจ เครื่องกังวลต่างๆ แล้วตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นพิเศษ เพื่อขจัดกิเลสให้ เบาบางลงอย่างรวดเร็ว จึงเป็นรากฐานให้สมาธิและ ปัญญาเจริญขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้การถือธุดงควัตร นับเป็นการปฏิวัติอุปนิสัยที่ได้ผลแน่นอน วันศุกร์ที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๙ เริ่มลงทะเบียนวันแรก ตั้งแต่เวลา ๑๕.๓๐ น. บริเวณ ทิศตะวันออกของสภาธรรมกายสากล และพักค้างคืน ณ บริเวณมหารัตนวิหารคด รับฟังธรรมะอันทรงคุณค่า ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ก่อนจะหลับในอู่แห่ง ทะเลบุญ ในเวลา ๒๒.๓๐ น. วันเสาร์ที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๔๙ เวลา ๐๔.๓๐ น. เสียงสัญญาณปลุกตื่นที่พวกเรา คุ้นเคยเป็นอย่างดี กลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของ