ข้อความต้นฉบับในหน้า
๖o
ถังใส่ข้าวเป็นประจำ ระหว่างทาง ลูกเห็นสายตาที่ ก็เปลี่ยนเป็นอันธพาลและเริ่มมีอาการแปลกๆ
ดูถูกและเหยียดหยามของชาวบ้านในหมู่บ้าน ลูก หวาดระแวงลูกมากผิดปกติ ต่อมาเขาเริ่มทำร้าย
ก็ได้แต่นึกในใจว่าสักวันเราจะต้องมีอาชีพที่มีเกียรติ ร่างกายลูก พูดจาสับสนหยาบคาย คอยตามหึงหวง
มีเงิน ไม่ให้ใครมาดูถูกครอบครัวเราได้ ลูกจึงตั้งใจ
เรียนมาก โดยพ่อแม่ได้ส่งเงินมาให้ย่าใช้จ่าย
ในเรื่องเรียนและอื่น ๆ ซึ่งลูกก็ไม่รู้ว่าเท่าไรเพราะ
ครอบครัวก็ยังขัดสนเหมือนเดิม
୩
ปี
เมื่อเสียชีวิตลงด้วยโรคอัมพาตได้
พ่อกับแม่ได้พาน้องชายกลับมาอยู่ที่บ้านย่า แต่พ่อ
ของลูกชอบดื่มสุรา เมื่อเมาแล้ว จะดุด่าคนในบ้าน
และข้างบ้าน บ่อยครั้งที่อาละวาดทำร้ายแม่ ตัวลูก
และน้องชาย แต่ถ้าไม่ดื่มสุราพ่อจะเป็นคนที่ขยัน
ทํามาหากิน
พ่อแม่มาอาศัยร่วมกับครอบครัวย่าได้ประมาณ
๑ ปี ก็เกิดเหตุทะเลาะกับย่าและอาถึงขั้นรุนแรง
เนื่องจากพ่อดื่มสุราเกือบทุกวัน และพูดด่าคนโน้น
คนนี้ ทั้งย่าซึ่งเป็นแม่ของพ่อเองพ่อก็ยังด่า จึง
ไม่มีเหตุผล ลูกเรียนพยาบาลอยู่ที่จันทบุรี เวลา
กลางดึกเขาไปยืนด่าลูกอยู่หลังหอพัก มารู้ทีหลังว่า
เขาเสพยาบ้าจนติด ลูกพยายามหาทางแก้ไขโดย
การพูดจาอธิบายให้เขาเข้าใจว่า ลูกเรียนหนักไม่มี
เวลาให้คนอื่นเลย และชี้ให้เห็นโทษของยาเสพติด
แต่ก็ไม่เป็นผล บางครั้งเขายังทำร้ายลูกจนตาเขียวช้ำ
ไปเรียนก็มี เมื่อเพื่อนถามลูกก็ต้องหาข้ออ้างต่างๆ
ว่าหกล้มบ้าง ตกบันไดบ้างเพื่อรักษาภาพพจน์ของเขา
แต่เพื่อนของลูกไม่เชื่อ ทุกคนต่างลงความเห็นว่า
ให้เลิกกับแฟน แต่ลูกทำไม่ได้ ช่วงเวลานี้เป็นช่วง
เวลาที่ลูกทุกข์ทรมานมาก การเรียนเริ่มตกต่ำ แต่ลูก
ก็พยายามเรียนพยาบาลจนจบ ๔ ปี เมื่อลูกเรียน
จบลูกก็เริ่มตาสว่าง และพยายามตีตัวออกห่าง
พร้อมทั้งยื่นคำขาด... เขาก็ทำตามที่ลูกขอไม่ได้
ทำให้พ่อกับแม่ต้องย้ายออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น ยังตามมาด่าที่หอพัก ที่ทำงาน และที่บ้าน ลูกรู้สึก
พ่อแม่และน้องชายสองคนต้องหาบ้านเช่าอยู่อย่าง กลัวมาก แต่ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร
ลำบาก โดยลูกยังอาศัยอยู่กับย่าเหมือนเดิม
และวันที่ทำให้ชีวิตลูกเปลี่ยนแปลงก็มาถึง
ต่อมาเมื่อลูกจบ ม. 6 ก็สอบติดพยาบาล วันนั้นเขามารับลูกไปเที่ยวที่บ้านเขา ลูกกลัวแต่
ที่จังหวัดจันทบุรี ช่วงปีแรกที่เรียน ลูกใช้ชีวิตอย่าง ไม่กล้าปฏิเสธ คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อมาถึงบ้าน
สุขสบายและเที่ยวเตร่บ่อยครั้งโดยไม่สนใจความ เขาเอาแต่ดื่มเบียร์และมีสีหน้าเครียด ลูกคอย
ลำบากของพ่อแม่ จนกระทั่งได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง สังเกตและวางตัวเฉยๆ เขาชวนทะเลาะแต่ลูกเงียบ
รู้จักกันตกลงเป็นแฟนกันตามคำแนะนำของเพื่อน ไม่พูดจาโต้ตอบ เขาโมโหมากจนหยิบปืนมาจ่อที่
ในระยะแรก ดูเหมือนความรักจะเป็นสีชมพู เขาดูดี ลำคอด้านซ้ายและพูดว่า...มึงอยากตายใช่มั้ย..
ไปทุกเรื่อง ไม่ว่าการพูดจา นิสัย ฐานะทางครอบครัว ลูกนึกว่าเป็นการล้อเล่นซึ่งปกติเขาชอบเล่นปืนอยู่แล้ว
อีกทั้งยังเอาใจสารพัดจนลูกหลงรักเขามากและหวัง และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...... เขายิงลูกจริงๆ
จะใช้ชีวิตร่วมกัน ย่าและอาต่างคอยเตือน แต่ลูก ลูกรู้สึกเหมือนตัวลูกกำลังลอยเคว้งคว้าง รอบตัว
ไม่เคยเชื่อฟัง ลูกคบกับเขาแบบลับๆ โดยที่พ่อแม่ มืดไปหมดจนไม่สามารถขยับตัวได้ ไม่รู้สึกเจ็บ ใน
ไม่เคยรู้เลย เมื่อคบกันได้ประมาณ ๒ ปี นิสัยเขา ความมืดนั้นลูกได้ยินเสียงเขาพูดว่า...เธอตายแล้ว
เริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่แย่ลงมาก ดื่มเหล้า
เหรอ.. ลูกนอนหงายบนพื้นแต่ไม่สามารถขยับตัวได้
สูบบุหรี่ เล่นการพนัน ไม่ทำงานคอยแต่แบมือขอ เลย รู้ตัวว่าถูกยิงเข้าแล้ว ส่วนแฟนนั้นทราบภายหลัง
เงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ นิสัยที่เคยดีตามใจทุกอย่าง ว่าก็ยิงตัวตายโดยใช้ปืนกรอกปาก พ่อของแฟนมา