การทำทานเพื่อบิดามารดา : หน้า 8/132

อดกลั้นความเศร้าโศกเอาไว้ เพราะทรงดำริว่า อย่า ให้ทานของเราเสียไปเลย” พระเจ้ามิลินท์ฟังวิสัชนาแล้วได้ให้สาธุการว่า “พระคุณเจ้าได้ทำลายความเข้าใจผิดของโยม โดย แสดงเหตุผลได้ชัดเจนเหลือเกิน” ท่านสาธุชนทั้งหลาย การให้ของพระเวสสันดร ลูกจำเป็นต้องช่วยเหลือ บิดามารดา แม้ชีวิตของตนก็ควรสละ ผู้สละชีวิตเพื่อบิดามารดา ได้ชื่อว่าเป็น นั้น เป็นไปเพื่อประโยชน์ยิ่งใหญ่และสูงสุด การที่ ทรงบริจาคลูกทั้งสองนอกจากไม่เป็นบาปแล้ว ยังเป็น ทางมาแห่งบุญของทั้งสองฝ่าย เพราะลูกจำเป็นต้อง ช่วยเหลือบิดามารดา แม้ชีวิตของตนก็ควรสละ ผู้สละ ชีวิตเพื่อบิดามารดา ได้ชื่อว่าเป็นลูกยอดกตัญญู เป็น บุญของลูกโดยแท้ อีกทั้งผลบุญนี้ได้ส่งข้ามชาติ คือ พระโอรสได้มาบังเกิดเป็นราหุลกุมาร ออกบวชตั้งแต่ ๗ ขวบ ได้บรรลุธรรม ส่วนพระธิดาได้มาเกิดเป็น อุบลวรรณาเถรี อัครสาวิกาเบื้องซ้ายผู้มีฤทธิ์มาก ดังนั้น มหาทานบารมีจึงเป็นสิ่งที่นักสร้างบารมี พันธุ์รื้อวัฏฏะต้องทำเป็นประจำ จะได้เป็นเสบียง ในการทำศึกในสนามรบแห่งสังสารวัฏที่มีพญามาร คอยชักใยอยู่เบื้องหลัง นอกจากจะรบชนะกิเลสแล้ว ยังต้องปราบมารให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษอีกด้วย ลูกยอดกตัญญู แล้วจะไม่ให้ทำทานชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันได้ อย่างไร...