การบวชและประสบการณ์การเดินธุดงค์ วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน มีนาคม พ.ศ.2555 หน้า 27
หน้าที่ 27 / 132

สรุปเนื้อหา

การบวชในโครงการอุปสมบทหมู่รูปเป็นบุญที่สำคัญ อาตมาได้เรียนรู้การเป็นพระแท้ ช่วยชักชวนคนมาบวช สวดมนต์ และฟังธรรม ในการเดินธุดงค์ 351 กิโลเมตร อาตมาได้พบกับประวัติศาสตร์และรู้สึกได้ถึงความเบาสบาย กับการร่วมเดินกับหมู่คณะ 1,127 รูป ซึ่งสร้างความประทับใจในชีวิต อาตมารู้สึกปลื้มในการทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตร และหวังว่าสิ่งที่ได้เรียนรู้จะทำให้คนดีขึ้น ตลอดการเดินมีเสียงสาธุการจากญาติโยมที่เป็นกำลังใจให้ อาตมาได้รู้สึกถึงความอบอุ่นและการดูแลจากครูบาอาจารย์ตลอดเส้นทาง

หัวข้อประเด็น

-การบวชและบุญ
-ประสบการณ์การเดินธุดงค์
-การเป็นพระแท้
-การทำหน้าที่กัลยาณมิตร
-การสร้างประวัติศาสตร์ในชุมชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทำหน้าที่เป็นเนื้อนาบุญให้ญาติโยมได้บุญอย่างเต็มที่ เวลานี้ไม่ว่าอาตมาไปเจอญาติโยม ที่ไหน ก็มีแต่คนเข้ามาอนุโมทนาบุญ 900,000 “นอกจากนี้ อาตมาอยากบอกว่า การได้มาบวชในโครงการอุปสมบทหมู่ รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ถือเป็นบุญวาสนาของอาตมาจริง ๆ เพราะเดิมอาตมาเคยเป็น คนเกเร ติดบุหรี่ ติดยา ถูกคนในสังคมดูหมิ่นดูแคลน แต่ตอนนี้อาตมากลับกลายมา เป็นคนใหม่ มีชีวิตใหม่ที่สดใสได้ภายใน ๑ พรรษา เพราะตั้งแต่เข้ามาบวชในโครงการนี้ อาตมาได้ใช้ชีวิตแบบมีสัมมาทิฐิ ได้รู้จักการเป็นพระแท้ รู้จักการทำหน้าที่กัลยาณมิตร ได้ชักชวนคนมาบวช ชวนญาติโยมสวดมนต์ ฟังธรรม นั่งสมาธิ นอกจากนี้ยังมีโอกาส ฝึกเทศน์สอนให้คนเป็นคนดี รู้จักดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องร่องรอยตามคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ทำให้อาตมามองเห็นคุณค่าของตัวเอง” พระธรรมทายาทสุรศักดิ์ กุสลญาโณ ความปลื้มของอาตมา คือ...ความปลื้มประวัติศาสตร์ “หลังจากจบภารกิจการเดินธุดงค์ในการสถาปนาเส้นทาง มหาปูชนียาจารย์ในครั้งนี้แล้ว อาตมามีความประทับใจมากที่ได้ มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างประวัติศาสตร์หน้าสำคัญใน ครั้งนี้ เพราะการออกเดินธุดงค์เป็นหมู่คณะใหญ่ถึง ๑,๑๒๗ รูป โดยเดินผ่านบ้านเรือนและสถานที่สำคัญต่าง ๆ ในเขตชุมชน ๆ เป็นระยะทางถึง ๓๕๑ กิโลเมตร รวมเวลาถึง ๒๔ วัน ถือเป็น สิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากยิ่ง “ในระหว่างการเดินธุดงค์ อาตมาได้ทำตามที่หลวงพ่อบอก คืออาราธนาหลวงปู่ ทองคำมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย ในขณะที่เดินอยู่นั้น ร่างกายของอาตมารู้สึกเบาสบาย มาก ๆ ไม่รู้สึกถึงน้ำหนักของสัมภาระเลยแม้แต่น้อย ทุก ๆ ย่างก้าวเรียกได้ว่าเป็น ย่างก้าวแห่งความปลาบปลื้ม เดินทุกก้าวก็ปลื้มทุกก้าว เป็นความรู้สึกที่ดีและอบอุ่น ที่สุดในชีวิต เพราะอาตมารู้สึกได้ว่า เราอยู่ในความดูแลของครูบาอาจารย์ตลอดเวลา “ในช่วงที่เดินอยู่นั้น เสียงสาธุการอันกึกก้องของญาติโยม ได้เข้ามาซึมซับอยู่ใน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More