ข้อความต้นฉบับในหน้า
D M C ช่องนี้มีค่าตอบ
ee
ลูก ๆ ละอัตภาพจากโลกนี้ไปแล้ว ลูก ๆ ก็จะได้ไป
บังเกิดอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิต วงบุญพิเศษ เขตบรม
โพธิสัตว์ได้ในที่สุด
๕๖
ท่านดาบสโดยเฉพาะ เมื่อพระพุทธองค์เสด็จมาถึง
ที่พักของท่านดาบสแล้ว พระพุทธองค์ก็ได้เสด็จเดิน
จงกรมลอยอยู่กลางอากาศ เพื่อให้ท่านดาบสสุวัจฉะ
ได้เห็น
๕๕. และเมื่อลูก ๆ ได้ไปบังเกิดในดุสิตบุรี
วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์แล้ว บุญดังกล่าวก็ยัง ๕๗. และทันทีที่ท่านดาบสสุวัจฉะได้เห็นลักษณะ
จะคอยตามส่งผลไปหล่อเลี้ยงจิตใจของลูก ๆ ให้มี มหาบุรุษของพระพุทธองค์เท่านั้น ด้วยความที่ท่าน
เป้าหมายและมีมโนปณิธานอันมั่นคงอยู่ตลอดเวลา เป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในตำราลักษณะมหาบุรุษนี้
เรียกได้ว่าลูก ๆ จะไม่หลงใหลมัวเมาอยู่ในทิพย
เอง จึงทำให้ท่านดาบสล่วงรู้ได้ทันทีว่า “พระผู้เดิน
สมบัติต่าง ๆ จนเป็นเหตุทำให้ลูก ๆ เกิดความ จงกรมลอยอยู่กลางอากาศนี้ แท้ที่จริงแล้วก็คือ
ประมาท และกลายเป็นเทวดาตกสวรรค์อย่างแน่นอน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้ท่านเกิดความรู้สึกปลื้ม
เมื่อใจของลูก ๆ มีความมุ่งมั่นแน่วแน่อยู่กับ ปีติเบิกบาน และอัศจรรย์ใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เป้าหมายและมโนปณิธานของมหาปูชนียาจารย์
พร้อมกันนั้น ท่านก็ยืนประนมมือประคองอัญชลี
เช่นนี้แล้ว กำลังบุญในตัวของลูกก็จะไม่มีวันหมด ถวายบังคมแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยความเคารพ
ซึ่งจะส่งผลทำให้ลูก ๆ จะได้เกิดเป็นเทวดาอยู่ใน นอบน้อมและเลื่อมใสอย่างไม่มีประมาณ จนกระทั่ง
ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้อย่างตลอดรอดฝั่ง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จจากไป
๕๖. ซึ่งเรื่องราวของผู้มีบุญที่ท่องเที่ยวอยู่แต่ใน ๕๔. แม้พระปทุมุตตรสัมมาสัมพุทธเจ้าจะเสด็จ
เทวโลกและมนุษยโลกเป็นระยะเวลายาวนานนั้น ก็ จากไปแล้วก็ตาม แต่ท่านก็ยังคงรู้สึกปลื้มปีติใจแบบ
ไม่ได้เป็นเรื่องราวที่กล่าวเกินจริงแต่อย่างใด เพราะ ไม่รู้จบ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงชักชวนเหล่าศิษยานุศิษย์
มีตัวอย่างปรากฏให้เห็นอย่างมากมายในพระไตรปิฎก ให้เก็บดอกสารภีมาบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วย
การนำมาโปรยตามเส้นทางที่พระพุทธองค์ได้เสด็จ
ยกตัวอย่างเช่น เรื่องราวของพระนาคปุปผิยเถระ
เรื่องมีอยู่ว่าในยุคสมัยของพระปทุมุตตรสัมมา- จากไป
สัมพุทธเจ้า มีดาบสท่านหนึ่งชื่อว่า “สุวัจฉะ” ดาบส บุญดังกล่าวนี้ ได้ส่งผลทำให้นับตั้งแต่ภพชาติ
ท่านนี้เป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในตำราลักษณะ นั้นเรื่อยมาเป็นระยะเวลาหนึ่งแสนกัป ท่านดาบส
มหาบุรุษเป็นอย่างมาก ซึ่งตัวท่านและลูกศิษย์ของ สุวัจฉะไม่เคยรู้จักกับคำว่า “ทุคติ” อีกเลย คือวนเวียน
ท่านจะบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ในป่าหิมพานต์เรื่อยมา และท่องเที่ยวอยู่แต่ในเทวโลกและมนุษยโลกเท่านั้น
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง พระปทุมุตตรสัมมา- อีกทั้งท่านยังได้รับความเคารพยกย่องนับถือในทุกที่
สัมพุทธเจ้าก็ได้เสด็จมาที่ป่าหิมพานต์ เพื่อมาโปรด ทุกสถานอีกด้วย
๑๐