ข้อความต้นฉบับในหน้า
ชีวิตสมณะ...
สุขแบบพระด้วยธรรมะภายในใจ
สรรพสัตว์ทั้งหลายที่อุบัติขึ้นในโลกล้วนมีความ
ปรารถนาตรงกันอย่างหนึ่งคือ ต้องการมีความสุข
ดังพระบาลีตอนหนึ่งกล่าวไว้ว่า “สุขกามานิ ภูตานิ
แต่ความสุขของแต่ละชีวิตที่แสวงหานั้นล้วนแตกต่าง
กันไปตามสภาพและกำลังปัญญาของตนที่จะไขว่คว้า
หามาได้ เช่น สัตว์บางพวกขอให้ได้กินอิ่มนอนหลับ
ก็ถือว่าเป็นความสุข มนุษย์บางเหล่าก็ถือว่า การได้
มาซึ่งความมีชื่อเสียงถือว่าเป็นความสุขขณะที่บุคคล
จำนวนไม่น้อยถือว่าการได้เสพในสิ่งที่ตนพอใจ เช่น
รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ถือว่าเป็นความสุข จึง
เกิดคำถามตามมาว่า อะไรคือความสุขที่แท้จริง
ซึ่งผู้ที่ตอบได้จะต้องเป็นผู้ที่สมบูรณ์ที่สุด ประเสริฐ
ที่สุด เคยพบกับความสุขหลากหลายรูปแบบมาแล้ว
จนสามารถชี้ทางแห่งความสุขอันเป็นอมตะได้บุคคล
ผู้นี้ก็คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ที่สละ
ราชสมบัติออกมาใช้ชีวิตเป็นนักบวช ประทับอาศัย
ในกุฏิอันเรียบง่าย เสวยพระกระยาหารอันเป็นของ
ที่ได้จากการบิณฑบาต ซึ่งภาพเหล่านี้แสดงให้เห็น
ว่า ชีวิตนักบวชในพระพุทธศาสนามิใช่เป็นเรื่อง
ธรรมดา แต่เป็นเรื่องแห่งชีวิตอันสูงส่ง เป็นชีวิตที่
จะทำให้พบกับความสุขที่แท้จริงได้ ดังนั้น การ
บวชเป็นพระธรรมทายาท แม้จะใช้เวลาไม่ยาวนาน
แต่จะได้สัมผัสกับชีวิตของผู้อยู่ในโลกแต่ไม่ติดข้อง
อยู่กับโลก เป็นชีวิตที่มีความสุขแบบพระด้วยธรรมะ
ที่ฝึกฝนและสั่งสมให้บังเกิดมีในตน บุญกุศลก็ยิ่งจะ
เพิ่มพูนทับทวี ดังที่พระเดชพระคุณพระเทพญาณ
มหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) เคยกล่าวไว้ว่า “บุคคล
ใดแสวงหาช่องทาง ย่อมพบช่องทาง และหาก
แสวงหาบุญ.... ก็ย่อมได้บุญ”
๔๓