ปัญหาความระแวงในกลุ่มคน แด่นักสร้างบารมี 2  หน้า 28
หน้าที่ 28 / 131

สรุปเนื้อหา

เนื้อหา discusses ความระแวงระหว่างบุคคลในสังคม ซึ่งมักเกิดจากความอิจฉาริษยา, การขาดความรับผิดชอบ, หรือการเอารัดเอาเปรียบ การสัมพันธภาพที่ไม่ดีระหว่างสมาชิกกลุ่มสามารถนำไปสู่ปัญหาต่างๆ เช่น ความไม่ลงตัว และการแตกแยกในกลุ่ม นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียมในด้านสติปัญญาและความสามารถ ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้บางคนไม่สามารถปรับตัวหรือพัฒนาตนเองได้ ทั้งนี้การไม่ปรับปรุงตัวเองอาจทำให้เกิดความน้อยใจและความไม่พอใจต่อครูบาอาจารย์ด้วย การพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้ และสร้างความสามัคคีในกลุ่ม

หัวข้อประเด็น

-ปัญหาความระแวง
-ความเป็นจริงในกลุ่มคน
-การพัฒนาตนเอง
-ความไม่เท่าเทียมในสังคม
-ผลกระทบจากการไม่พัฒนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แด่... สร้างบารมี ๒ ๒๘ สาเหตุที่ระแวงกันมีหลายอย่าง บางทีก็ ระแวงเพราะความอิจฉาริษยา บางทีระแวงเพราะ อีกฝ่ายไม่มีความรับผิดชอบ คนหนึ่งทุ่มเทให้เต็มที่ แต่อีกคนไม่มีความจริงใจ หรือระแวงเพราะอีกคน ชอบเอารัดเอาเปรียบ ฯลฯ ไม่ว่าจะระแวงเพราะ เหตุใดก็ตามที ที่แน่ๆ คือยิ่งมีคนอยู่ร่วมกันมากเท่า ใด ก็ยิ่งมีปัญหา มีความระแวงกันมากเท่านั้น ปัญหาที่สอง สติปัญญา ความรู้ ความ สามารถไม่เท่าเทียมกัน บางคนคิดจะทำอะไรมักไม่ ทันหมู่คณะ ไม่ทันการเปลี่ยนแปลงของโลก เหตุใหญ่ ที่ทำให้ไม่ทัน เพราะคนอื่นเขาปรับปรุงตัวอยู่ตลอด เวลา พัฒนาตัวเองไม่ได้หยุด แต่อีกคนหนึ่งไม่ยอม ปรับปรุงแก้ไขตัวเองเลย เคยอยู่อย่างไรก็อยู่อย่างนั้น คนประเภทนี้แหละ ที่มักจะคิดน้อยใจโชค ชะตา น้อยใจครูบาอาจารย์ว่าไม่รัก แล้วก็ก่อปัญหา แตกความสามัคคีในหมู่คณะ ก็ครูบาอาจารย์สอนแล้ว แต่เขาไม่ขวนขวายเอาไปตรอง ไม่ขวนขวายเอาไป ทำเอง ในที่สุดท่านก็วางอุเบกขา ไปสอนคนอื่นที่เขา มีแววจะฝึกได้เร็ว เพราะครูบาอาจารย์ท่านมีศิษย์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More