น้ำไหลกลับ: เรื่องราวของความสามารถและความซื่อสัตย์ : หน้า 62/131

แด่... สร้างบารมี ๒ ๖๒ ไหลปร๊าดทีเดียว เมื่อเขาตั้งพลับพลาให้พักอยู่ที่ฝั่ง แม่น้ำใหญ่เช่นนั้น พระองค์ก็ทรงดำริว่า แม่น้ำใหญ่ ให้น้ำไหลกลับได้บ้าง ทรงดำริดังนี้ แล้วรับสั่งแก่ ไหลเชี่ยวขนาดนี้ จะมีใครผู้ใดผู้หนึ่งอาจสามารถทำ มหาดเล็กเด็กชาของพระองค์ มหาดเล็กเด็กชาของพระองค์ก็เที่ยวป่าว ร้องหาว่า ผู้ใดใครผู้หนึ่งอาจสามารถทำให้น้ำใน แม่น้ำนี้ไหลกลับขึ้นได้บ้าง หญิงแพศยาคนนี้ออกรับทีเดียวว่า ฉันเอง ฉันจะทำให้น้ำไหลกลับได้ นางคนนี้เป็นหญิงแพศยา ก็จริง ชายใดไม่ว่าชั้นสูงชั้นต่ำ ให้เงินเพียงค่าบาทหนึ่ง ปฏิบัติเพียงเท่านี้ ให้เงินค่าสองบาทปฏิบัติเพียงเท่า นี้ สามบาทปฏิบัติเพียงเท่านี้ ปรนนิบัติให้พอแก่ค่า เงินเท่านั้น ปฏิบัติเหมือนกันไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่ ว่าชั้นสูง ชั้นกลาง ชั้นต่ำ ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ทำไป ตามหน้าที่ของตัว ความซื่อสัตย์ของนางมีอย่างนี้ เมื่อมหาดเล็กพานางไปเฝ้าพระเจ้าแผ่นดิน พระเจ้าแผ่นดินทรงรับสั่งว่า “เจ้าหรืออาจจะทำให้น้ำ ไหลกลับได้”