บทเรียนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 16/131

แด่... สร้างบารมี ๒ ๑๖ หรืออย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา พระองค์ก็ต้องทรงเคยได้ครูดีชี้นำมาตลอดทาง นับ ชาติกันไม่ถ้วน คือได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในอดีต มานับล้านๆ พระองค์ ศึกษาธรรมะจากสำนักพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าในอดีตมานักต่อนัก จนกระทั่งภูมิ ธรรมแน่น ในพระชาติสุดท้าย พระองค์จึงสามารถ ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณ บรรลุธรรมเป็นพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าบรมครูของพวกเราด้วยพระองค์เอง ขนาดพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งถือว่าเป็น บุคคลผู้เลิศที่สุดในโลก ก็ยังต้องทรงมีครูมาก่อน เพราะฉะนั้นหลวงพ่อจึงกล้ายืนยันว่า “คนเราต่อให้เก่งแสนเก่งแค่ไหน ล้วนไม่ สามารถจะเอาดีโดยลำพังตัวเองได้ทุกคน จำเป็น ต้องมีครูดี มีกัลยาณมิตร ช่วยเคี่ยวเข็ญ อบรมสั่งสอน อย่างน้อยก็ต้องปูพื้นฐานอันถูกต้องมั่นคงให้ก่อน” ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน พวกเราบางคนอาจจะนึกแย้งว่า ถ้าอย่าง นั้นก็ค้านกับพุทธพจน์ที่ว่า “อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตน